Het prachtige stadhuis van Breda. Ik mocht erbij zijn, dé winterse bruiloft van het jaar. Het stadhuis werd gevuld met het nummer ‘She’. De mooie witte bruid liep trots naar binnen met haar vader, een stralende bruidegom stond haar op te wachten.

Het leven staat dan even stil. Een heel intiem moment in dat ene zaaltje in Breda. Ijzersterke speeches van de getuigen die de liefde tussen het paar nog meer dan duidelijk maakten.
Ja! Zonder enige twijfel.

Van intiem naar lekker druk. Want er moest natuurlijk ook gedanst worden. Dat hoefde je tegen dit gezelschap maar één keer te zeggen. Al wetende dat de kater groot zou worden (was het nou bier na wijn, of wijn na bier…?) toch blijven hangen tot de laatste klanken.

Ik wist al lang dat deze twee bij elkaar hoorden. Maar nu is het verzegeld met een huwelijk. Lieve C en K, heel veel geluk!

Weet je nog de 5 kilometer die ik liep tijdens de Singelloop in Breda,  om geld in te zamelen voor de mobiele scholen van pionier Aniley in Enthiopië? Vast wel,  maar ik besloot dat ik meer kon doen dan deze uitputtende hardloopervaring.  OneMen kwam namelijk met een wel heel bijzondere oproep. Voor de webshop zochten zij enthousiaste jongens en meiden om te poseren in een shirt van een pionier naar keuze. Model voor een dag, maar met een ervaren visagiste en fotograaf. In een opwelling meldde ik mij aan. Met succes, ik mocht gaan poseren in het rood op een vrijdagmiddag in Utrecht.

Wat was het een goede ervaring! Helaas was er geen shirt van Aniley gemaakt. Maar ik mocht het shirt van pionier Tom dragen die strijd voor persvrijheid in Liberia, dat is natuurlijk echt geen straf voor een schrijfster. Eerst poederen en genieten bij de visagiste en daarna werden er flink wat foto’s genomen in verschillende poses in twee outfits. Koffie en koekjes, soep en saucijzenbroodjes en de trein in met een handige goodiebag.

Geen nieuwe carrière als model, maar ik kijk met een vrolijk gevoel terug op de fotoshoot. Weer een stapje dichter bij oneMen en de pioniers, op naar het volgende avontuur samen.

Je kent ze wel. Van die vrijgezellenfeestjes waarbij je na afloop denkt: ben ik nou echt
€ 200 euro armer? Maar dat was afgelopen zaterdag zeker niet het geval! Low budget maar een dag die zeker een dikke tien krijgt. Het festijn begon met koffie en rosé champagne (geen aanrader voor je darmen) en een waar All You Need Is Love moment.
Nee er was geen oude liefde opgetrommeld of een foute stripper, maar een goede vriendin uit Engeland van de aanstaande bruid.

Wat een verrassing en de tranen toonden een mooie vriendschap. Vervolgens in het zonnetje de stad in en lekker aan de High Tea bij Inspire. Klopt, het is die koffiezaak waar ik mijn homepage foto heb laten maken. Volgepropt naar het huis van de ouders, die waren op vakantie waardoor we ons niet in hoefden te houden. Want er stonden heftige dingen op het programma: Ezeltje Prik, het 30 Seconds spel en een quiz met vragen over de bijna getrouwde lady. Afgesloten met friet en wijntjes ging iedereen met een vrolijk gevoel naar huis.

Nu op naar de bruiloft, de jurk hangt al klaar in de kast. Party hardy!

Een jaar offline, Journalistiek student Bram van Montfoort deed het in 2012.
Wat een prestatie in deze tijd van Twitter, Facebook, mail en Whatsapp.
Hij ging volledig offline, geen mobiele telefoon en geen internet. Zelfs vrienden of
familie mochten niet namens hem iets opzoeken of voor hem bellen.

Kun jij het je nog voorstellen? Weer naar de bibliotheek om artikelen te zoeken
voor dat ene project op school. Bellen met een vaste telefoon of in de schaarse
telefooncellen die Nederland nog heeft. Activiteiten missen, want de leukste
feesten en bijeenkomsten worden meestal aangekondigd via Facebook of Whatsapp.

Maar hem bracht het naast deze obstakels ook veel rust en nieuwe inzichten.
Google mocht natuurlijk niet gebruikt worden, dus belde hij vaak met een bekende
om het toch op te lossen. Hij stond regelmatig te vroeg bij een trein, terwijl hij
normaal altijd moest rennen voor die ene verbinding. Bram reisde veel en heeft na
jaren zijn biologische vader weer gezien. Ondanks dat vrienden en zijn prille liefde af
en toe klaagden over zijn beperkte bereikbaarheid zijn ze na een jaar nog steeds in zijn leven. Terecht natuurlijk. Een echte aanrader dit boek, ik ging bijvoorbeeld weer
kaartjes sturen naar vriendinnen en wie weet begin ik weer eens aan een ouderwetse
brief.

Zou jij het kunnen, een weekend volledig offline of zelfs een hele week?

Na maanden klagen over dat ellendige hardlopen was de grande finale
toch eerlijk waar geweldig. Na een halve nacht buikgriep (waren dat de
stalen zenuwen of de sushi van vrijdag?) stond ik aan de start met weet
ik hoeveel mensen. De vijf kilometer doet iedereen kwam ik achter. Maar
niet iedere hardloper wordt aangemoedigd met een creatief spandoek!
Helaas liep ik te snel om deze te zien, maar ik heb van iedere kilometer
genoten.

Een jongen met een drumstel onderweg die maar bleef spelen, ineens een
harde gil met ‘kom op Karin’ en ik was al over de helft. De adrenaline gierde
door mijn lijf, de laatste meters over de brug bij de Haven voel ik nog tot in
mijn kuiten. Ik  zal het nooit vergeten, mijn eerste en laatste deelname aan
de Singelloop in Breda. Met een tijd om trots op te zijn.