proeven

Doe mij maar pindakaas

Ben jij al aan de superfoods? Deze voedingsmiddelen zouden door een hoog gehalte aan goede voedingsstoffen en antioxidanten allerlei positieve effecten hebben op de gezondheid. Maar de populariteit hiervan lijkt al weer te dalen, want zelfs het Voedingcentrum beweert dat deze eigenlijk niet bestaan.

Bij superfoods denk ik altijd aan een ontbijtje bij een ex geliefde. Hij at iedere ochtend havermout met sojamelk opgewarmd uit de magnetron. Ik ben de beroerdste niet als het gaat om het uitproberen van nieuwe gerechten, dus ik dacht ik doe romantisch mee. Ik nam een eerste hap en moest bijna kokhalzen. Dat eindeloos kauwen op taaie havermout en dan die plakkerige substantie die door je keel gaat. Ik heb nog nooit zo lang over een ontbijt gedaan. Ik begrijp echt niet dat iemand voor de lol dit iedere ochtend eet om gezond op te starten. Respect, maar mij maak je eerder intens gelukkig met een boterham met pindakaas.

En dan Quinoa. Dat hoor je ook steeds vaker in de wandelgangen en in reclames. Eerlijk gezegd weet ik niet eens precies wat het is. Een vervanger voor rijst met een extra biologische smaak gok ik. Maar wat is er dan mis met Zilvervlies rijst met groenten, een mager sausje en kip?

Wel moet ik eerlijk bekennen dat ik af en toe de smaak mis van echt verse groenten en fruit. Als kleine Kareen werd in verwend met alles vers van het land bij de boerderij van opa en oma. Zelfs de eieren kwamen rechtstreeks van de kippen. De aardbeien aten wij zo van de plant en sorry vegetariërs maar het biefstuk van de koeien daar; die smaak is echt met niets te vergelijken. Dus heb ik besloten dat ik mijn eigen ‘superfoods’ ga zoeken bij de boeren in de omgeving van Breda. Een toer de boer, op naar het platteland en binnenkort hier te lezen!

superfoods

overig

Een porseleinen pony

Ieder jaar is het weer totaal anders. Het gevoel, de mensen en niet te vergeten de muziek. Wat dit jaar vooral kenmerkend was voor carnaval: mijn wekker ging twee keer zo belachelijk vroeg!

IMG_20150215_130309
Zaterdagochtend 9.37 uur al in de trein richting Venlo. Al sinds zeven of tien jaar (we zijn de tel kwijtgeraakt) ga ik op zaterdag carnaval vieren daar. Of zoals ze het in Venlo noemen: Vasteloavend. Na een lange treinreis kom ik om 11.11 uur aan op het station en vliegen we meteen door naar onze medevierders om de make up in te gaan. Nog geen uur later staan we al in het centrum en genieten van de muziek, van het bijna tropische weer en van elkaars gezelschap.

We hoppen vanaf de bar buiten naar verschillende kroegen en eten zelfs keurig aan tafel friet met schnitzel. Na de welbekende ‘after dinner dip’ hossen we nog even door en laten we ons naar huis brengen door de moeder van M. Hoe luxe, net als de saucijzenbroodjes en de nodige koppen thee bij thuiskomst. Bijkletsen en lachen om alles en niets om vervolgens met een volle buik tevreden in slaap te vallen.

Maar dan de maandag. Om 6.30 uur gaat de wekker, want we gaan met vrienden ontbijten in Bavel. Na wat geschreeuw door een intercom bij vrienden ‘WAKKER WORDEN’ zitten we toch allemaal keurig op tijd eieren met spek naar binnen te werken. Met een eerste Jupiler erbij, even slikken maar het went al snel. Vervolgens in de Jeep vol gas door de wildernis (de eitjes blijven nog net binnen) naar het Testikelbal in Chaam.

IMG_20150216_104437Jaren geleden heeft de Locobar besloten dat het veel te laat is om te beginnen met feesten als de optocht begint. In de ochtend gaat het compleet los in dit dorp. Dansen, springen en meezingen met alle foute nummers. Over een pony, de toyboy van Onno en er zijn zelfs live optredens van lokale volkszangers waar wij vast nog veel van zullen gaan horen.

Het Testikelbal is niet voor watjes, want na de drukke ochtend gaat iedereen door naar de optocht of in ons geval terug naar Breda. In het Kielegat moeten we even wennen aan het rustige karakter van de carnaval vierders die naar de optocht kijken. Dat geeft ook ons een moment om uit te rusten. Voor even dan, want de Grote Markt laat in de middag de juiste krakers alweer uit de boxen horen. De gesprekken worden met de minuut beter, net zoals onze danskwaliteiten. Rond 19.00 uur ga ik huiswaarts, mijn benen willen niet meer maar ik heb zo’n blij gevoel.

Dit was een prachtige carnaval. Met weinig slaap, de zon van binnen en van buiten en met de liefste mensen om mij heen.

 

reizen & uitstapjes

We are going to Ibiza

Het eiland van de grote feesten in de Pacha met bekende dj’s, van de vakantiehuizen van onze bekende Nederlanders en van de hipste mensen. Waar Patty Brard al twee keer of vaker trouwde en waar Gerard Joling zijn bruine kleur van heeft. Zo zie ik Ibiza. Natuurlijk ken ik ook de verhalen en beelden van de prachtige natuur daar en de uitgestrekte stranden. Maar toch, voor mij blijft dit hét party eiland van Europa.

Hoe bijzonder dat ik daar met mijn collega’s dit voorjaar heen zal gaan. Ik zou zelf (als niet de allerhipste van het stel) niet snel voor Ibiza kiezen als vakantiebestemming, maar toch weet ik zeker dat ik er ga genieten en mij zal gaan verbazen. Juist omdat ik dit standaard beeld heb kan het alleen maar heel anders uitpakken. Alleen verwacht ik de Pacha te vervangen voor een terrasje bij een ondergaande zon en als de meeste collega’s brak op het strand hangen ga ik een duik wagen in de zee.

De reden dat we gaan? Afgelopen vrijdag bestond Easy Way 25 jaar. Dit was een dag vol verrassingen en blije momenten. Bloemen stroomden binnen, net als de vele felicitaties en complimenten van onze klanten. Koffie met gebak, borrelen op kantoor samen met de oprichters en bij iedereen zag ik een trotse glimlach op het gezicht. Het feest gaan we over een paar maanden dus voortzetten op Ibiza, 3 dagen lang!

IMG_20150207_163120

 

 

overig

3 kaarsjes

Vandaag precies 3 jaar geleden schreef ik mijn allereerste blog. Wat lijkt en is dat alweer lang geleden. In totaal 130 blogs geschreven en gemiddeld schreef ik 1 blog per week uitgezonderd van de nodige vakanties. En dit is dan nummer 131.

Het lijkt een hele opgave om iedere week weer wat te verzinnen om te delen met de wereld, maar gek genoeg is het dat totaal niet. De inspiratie komt gelukkig meestal vanzelf en het geeft steeds zo de juiste energie. Samen met de vele eerlijke en lieve reacties van mijn lezers blijft het een feest om te mogen doen.

Het aantal bezoekers loopt niet in de honderden, maar daar gaat het mij niet om. Het belangrijkste is dat ik kan en mag blijven schrijven voor wie dat dan ook wil lezen. Hoewel ik wel moet toegeven dat het iets scheelt en een extra blij gevoel geeft als de woordvoerster van de Nederlandse Brandwondenstichting of Lisa Portengen (de vrouw uit de afgelopen Albert Heijn kerstcommercial) een blog deelt op Twitter en Facebook. Dan schieten die bezoekersaantallen even goed omhoog.

Maar wat ik nu graag zou willen voor mijn verjaardag? Ik zou het heel leuk vinden als iemand een gastblog zou willen schrijven welke hier zal gaan schitteren. Anoniem of met naam eronder. Het onderwerp, de woordkeuze en de lengte mag jij zelf bepalen. Er zijn geen regels. Durf jij dit aan, mail dan naar info@kareen.eu. Ik kan niet wachten, klim in de pen en ontdek jouw verborgen talent!

Loesjeverjaardag

overig

Ik begin een tekstbureau

Het typen van de titel zorgt al bijna voor trillende vingers. IK VIND HET SPANNEND. Geen idee welke kant het op zal gaan en hoe ik mijn weg hierin ga vinden. Maar één ding weet ik zeker: dit is wat ik diep in mijn hart wil. Een logisch vervolg op het al jaren met veel plezier schrijven en bloggen. Bovendien heb ik genoeg lieve vrienden en familie die altijd klaar staan met advies en ideeën. Samen worden plannen en dromen mooier en realistischer.

Maar toch. Het is mezelf nog meer openstellen dan met mijn blog en durven springen en vallen. Want wat weet ik nu van het opstarten van een eigen bedrijf? Weinig. Hoog tijd dus om dat te gaan ontdekken, stap voor stap. Ik weet dat als ik eenmaal ergens echt voor ga ik niet meer te stoppen ben. In welke richting dan ook.

Het voelt heel goed, weer een dertigers dilemma overwonnen. Het werkende leventje gaat gewoon door en intussen gaat mijn hobby nog meer leven.

Met trots presenteer ik dan nu de website van Tekstbureau Kareen. Het enige wat ik nog mis is een kopje ‘portfolio’, help jij mij om deze te vullen met een eerste opdracht?

IMG_20150120_125646