stukje psychologie

De social media detox

Bij de start van Praatje van Kaatje bood ik naast het tekstschrijven een extra dienst aan: eerste hulp bij social media. Op een gegeven moment had ik vier! bedrijven waar ik de social media berichten voor schreef. Geen wonder dat het af te toe wat duizelde in m’n hoofd. En intussen me zorgen maken over de zichtbaarheid op de eigen social media kanalen…

Schrijven en workshops geven
Op dit moment groeit het aantal tekstopdrachten en beperk ik me tot berichten voor het Instagram profiel van één leuke klant. Dat geeft lucht en daardoor heb ik helder waar de komende tijd de focus ligt: tekstopdrachten voortzetten (en uitbreiden natuurlijk 🙂 ) én de workshops zakelijk bloggen.

Marketing zonder social media
Wat voelt dat een stuk lichter en blijf ik hierdoor lekker dicht bij mezelf! Deze omslag heb ik mede te danken aan de online training van OutoftheGrey: Marketing zonder social media. Hoera voor minder schermtijd, kom maar op met de social media detox.

Stap voor stap leer je in deze training hoe je marketing inzet zonder of met beperkt social media gebruik. Een aanrader als je net als ik minder op je telefoon bezig wil zijn. Wanneer je niet lang wil scrollen en het idee hebt dat je dagelijks een post moet plaatsen. Als vloggen ook een ongemakkelijk gevoel geeft, waardoor je er niet eens aan begint. Ben je een influencer, dan is het trouwens een ander verhaal. Verdien je daar je brood mee en dan werkt het juist voor je.

Uit de grijze massa
Ik ga voor diepgang door het schrijven van lange teksten, in plaats van snel een bericht tussendoor. Geen totale detox, want ik lees graag blogs van anderen. Die vind je dan weer snel op social media. Zal ik de workshops blijven promoten…of denk ik na afloop van de training hier anders over? Out of the Grey, uit de grijze massa.

Hoe zit dat bij jou? Wil je minderen op social media of brengt het jou wel genoeg?

reizen & uitstapjes, voeding & gezondheid

Buiten spelen

Als kind stond ons huis op de ideale plek in Schijndel en weet je waarom? Wij hadden hoge stoepranden voor de deur! Voor m’n gevoel speelde ik het gelijknamige spel iedere dag totdat het donker werd met m’n zus en de buurtkinderen. Voor als je tot een andere generatie behoort en denkt waar heeft ze het over?! Hierbij kort de uitleg van dit spel:

Stoepranden is een balspel dat door ten minste twee personen wordt gespeeld op een straat met opstaande trottoirbanden. De deelnemers staan op de stoep aan weerszijden van de straat. Wie aan de beurt is probeert de bal (meestal een voetbal) precies op de rand aan de overkant te gooien.
(bron: Wikipedia)

Zitten is het nieuwe roken
Niet gek dus dat ik nu zo’n moeite heb met de hele dag binnen zitten achter de laptop. Een stuk wandelen in de buitenlucht staat daarom vast op de agenda. Werk ik vanuit huis dan is de tuin dé plek voor een koffie of om in een boek te duiken. Wat me dan opvalt is dat in onze straat de kinderen amper buiten spelen. Zijn ze vaak bij vriendjes of is de iPad hun beste vriend?

 

kamperen in Slovenië

Kamperen is de oplossing

Zie je kinderen op de camping, dan is het een heel ander verhaal. Ze komen niet eens in de buurt van die iPad! Geen moment slaat de verveling toe bij het zwembad of in de boomhut. Waarom is het thuis dan zoveel moeilijker om ze naar buiten te krijgen?  Ik heb besloten om in ieder geval zelf het goede voorbeeld te geven. Vaker buiten zitten en eten, ook als het wat kouder is. Een potje badmintonnen op het veldje en dan uitrusten bij een vuurtje in de tuin.

Wonen in de natuur
Vanaf onze prachtige reis door Slovenië is het sowieso gaan kriebelen. Wat als we een huis vinden in het bos of op het platteland? Dagelijks een camping gevoel in plaats van aftellen tot de zomervakantie. Het zal misschien even duren voordat we zo’n huis hebben gevonden. Tot die tijd staat buiten spelen voorop. Nu alleen die hoge stoepranden zien te vinden in Sint-Michielsgestel…

boeken

Het midlifemysterie

Ik heb altijd gedacht dat ik rond mijn veertigste geestelijk compleet zou zijn, maar ik gedraag mij hoe langer hoe meer als een krankzinnige.

Dit is één van de vele grappige uitspraken van de Belgische schrijfster Valerie Ecykmans. Ik nam het boek mee in de auto naar Slovenië en las het in twee dagen uit. Om het vervolgens thuis nog eens te lezen, want ik wilde er geen letter van missen.

Openhartig
Ze vertelt op een hilarische en tegelijkertijd openhartige manier over haar leven als veertiger. Van eerdere miskramen en vruchtbaarheidsproblemen tot de vraag of ze een minnaar moet nemen; niets lijkt voor haar een taboe om over te schrijven.

Herkenbaar
Ik ben heel anders opgegroeid dan de kinderen van nu. Valerie merkt dat ook bij haar zoontje en grijpt in het boek terug naar haar eigen jeugd. Het volgende fragment haalt de woorden uit mijn mond en schudt hopelijk ouders wakker. Want waarom zitten we soms zo bovenop onze kinderen en laten we ze niet meer zelf van de wereld ontdekken?

Zelf groeide ik op een vrijstaand huis met een enorme tuin, in een straat waar nauwelijks verkeer was. Als de tuin te saai werd, trokken we de straat op, of maakten we de velden en de bossen onveilig. Als we ons verveelden, was dat ons probleem. Nooit zei een van mijn ouders: ‘Wat?! Verveel je je? Hemeltje! Zullen we naar de bioscoop gaan? Het museum? Het subtropisch zwemparadijs?

De lat hoog leggen
Over wakker schudden gesproken, waarom leggen wij vrouwen de lat zo hoog? Valerie geeft aan dat ze dat nog het vervelendste vindt aan de volwassen versie van zichzelf. Ik kan het alleen maar beamen.

Want terwijl ik deze blog typ bedenk ik me dat de was nog in de droger moet en de afwas van twee dagen op de aanrecht staat. Waarom is een blog schrijven niet voldoende voor nu? Weet je wat, ik pak een kop thee om voor de tv te kruipen zonder langs de aanrecht te lopen. Doe je mee?

reizen & uitstapjes

Het betoverende landschap van Slovenië

Dagenlang is het door mijn hoofd gegaan: moet ik deze blog wel publiceren? Het land Slovenië is schitterend en dat moet eigenlijk zo blijven. Weet je wat ik ga het toch delen, maar wel onder één voorwaarde: ga nu niet meteen een reis boeken naar Slovenië! Want het toerisme groeit hier razendsnel en daar is niet iedereen even blij mee…

De roadtrip naar Bovec

Soça rivier

Wat wil je met zo’n smaragdgroene rivier door de natuur van het Nationaal Park Triglav. Na een lange roadtrip met een overnachting in Oostenrijk verschijnt er kippenvel op onze armen als we het land binnen rijden. De enorm hoge bergen zijn adembenemend mooi! Een ruig landschap, groener dan groen én het is er schoon; geen prulletje te vinden langs de kant van de weg. Op de kleine ‘back to basic’ camping in Bovec vinden we onze plek met een schone douche en wc. Hier besef je dat het leven in de natuur je alles geeft wat je nodig hebt. De nadruk ligt op het kajakken, raften en urenlang wandelen.

Het personeel van de camping rent en regelt in het rond, zouden ze voor het eerst zoveel mensen verwelkomen op deze afgelegen plek? In de supermarkt in Bovec is het niet anders, alleen merk je daar de nodige irritatie bij de medewerkers. Voor ons gevoel is er geen ruimte voor alle toeristen en raken ze snel gestresst van een lange rij.

De Kozjak waterval
In een blog lees ik over deze indrukwekkende waterval met een flinke wandeling vooraf. Op het heetst van de dag starten we op de Napoleon brug en wandelen we door het frisse bos op zoek naar de waterval. Het is vast om de hoek zeggen we tegen elkaar, maar wat we niet weten is dat deze tocht lang en vol uitdagingen zal zijn. Steile paadjes over stenen en vlonders met flink klimmen en dalen, terwijl de temperatuur stijgt. Het uitzicht op de Soça rivier en het rustgevende geluid van het water zorgt voor extra energie. Na zo’n 2,5 uur hebben twee trotse hikers het doel bereikt:

Daarna komt het besef dat we misschien wel net zo lang terug moeten lopen en raak ik in paniek. Gelukkig geeft de routeplanner een andere kortere route aan en is mijn vriend zo lief om een stuk vooruit te lopen en de auto te halen.

Ljubljana en kilometers maken
In de hoofdstad Ljubljana hangt een gemoedelijke sfeer en bij de populaire wijnbar Šuklje is de bediening vrolijk. Hier zijn ze tenminste aan de toeristen gewend! De rode wijn (met brood en verse groente) is zo lekker dat we er twee flessen van kopen, waarbij er eentje de volgende avond al op is…

Daarna bezoeken we het Meer van Bled en tijdens een regenachtige dag de kust met het sprookjesachtige dorp Izola. Maar wat vooral veel indruk maakt is wat we zien qua landschap onderweg. We klimmen met de Fiat Stilo naar een hoogte van 1.611 meter en blijven ons verbazen over de reusachtige bergen. Ik hoop dat ik je nu niet overtuigd heb om te gaan, zodat wij onze roadtrip door Slovenië over een paar jaar kunnen herhalen 😉

reizen & uitstapjes

Wat ik niet meeneem in mijn koffer

Ik kan niet wachten om te roepen: “Het is vakantie!” Gelukkig is het een fijne temperatuur om te werken en staan er tot die tijd leuke opdrachten op de planning. Maar… bij hard werken hoort ook een pauze en dan droom ik weg naar deze plek:

Waterval in Slovenië

Onbereikbaar
Als ondernemer heb ik bewust nagedacht over de vakantieperiode. Neem ik de laptop mee in de koffer? Of check ik tussendoor even de mail via mobiel? Het antwoord op beide vragen is NEE. Lekker onbereikbaar op vakantie (behalve in nood per sms), de wifi gaat en blijft uit. Genieten van de Sloveense natuur, suppen op het water, wandelen, barbecuen en kletsen bij een vuurtje. De schrijfblok mee om de ervaringen op papier te zetten. Dat typ ik later wel uit in een blog. De foto’s komen bij terugkomst online, dat zorgt voor napret voor tien! Het klinkt zo cliché: in het moment zijn, leven in het nu. Toch voel ik dat het nodig is, op een prachtige plek ver weg zijn, zonder schermpjes en een grote stroom aan informatie.

Lekker makkelijk praten
Stoer hè, gewoon loslaten de hele boel en zonder internet op vakantie. Wie weet krijg ik heftige afkickverschijnselen en ga ik stiekem de wifi aanzetten als vriendlief niet kijkt. Of wil ik in een moment van verveling weten of die grote schrijfopdracht na de vakantie doorgaat.
Wat denk jij, houd ik het vol of kan ik de verleiding tijdens de 9 dagen in het buitenland niet weerstaan? En weet iemand of je ook een foto per sms kan versturen?