In mijn vorige blog schreef ik over onze eerste avonturen in Wijk aan Zee, met dit paleisje op het strand als slaapplek. Na de vroege ochtendwandeling en het spotten van de zeehond krijg ik het niet uit mijn hoofd dat we deze dag moeten gaan fietsen. Want de fietsen zijn gehuurd voor twee dagen en ach het zal wel meevallen met het weer, in de buurt van de zee waait de regen toch altijd over?

Uitgeest is geen feest
Eigenwijs is ook wijs; deze dag komen we in minstens vier korte en hevige regenbuien terecht. Gelukkig is de temperatuur goed, waardoor we het geen moment koud hebben. De eerste stop is Uitgeest, het klinkt als een idyllisch dorpje maar wat is het SAAI daar. Geen terras te vinden en er is bijna geen kip op straat. Het is zondag en ik heb het vermoeden dat iedereen in de kerk rondhangt. In een opwelling besluiten we om naar Alkmaar te fietsen, het zijn alleen aardig wat kilometers naar de grote stad en de lucht wordt langzaam donker…

Ploeteren naar Alkmaar
Met een tussenstop in Heemskerk trappen we een stuk langs de grote autoweg en stort de regen naar beneden. In plaats van te gaan schreeuwen of huilen krijg ik een lachbui en nog geen 5 minuten later schijnt de zon alweer. In Heiloo zien we een markt en slenteren we eroverheen en schuilen we onder de boom want het is opnieuw raak. Toch besluiten we niet om te keren en met spierpijn in de benen bereiken we Alkmaar. Ik ben meteen weg van deze stad: smalle straatjes met leuke winkeltjes, een prachtige Grote Kerk en het wit biertje op het terras smaakt extra goed na de lange tocht.

De benen verzuren
Op de terugweg krijgen we weer twee korte buien te verwerken en voelen de benen iedere kilometer zwaarder aan. We verdwalen een stukje en zijn DOLBLIJ als ein-de-lijk Wijk aan Zee aangeven staat. Godzijdank hoeven we vanavond niet te koken en kunnen we aanschuiven bij Strandpaviljoen de Kust. Als je dan deze zonsondergang ziet onder het genot van wijn en een groot stuk vlees is de intensieve en indrukwekkende dag compleet:

Picknicken in Bloemendaal
Het is maandag en dat betekent dat we afscheid moeten nemen van ons strandhuisje. We besluiten via Bloemendaal aan Zee naar huis te gaan, de zon schijnt flink dus zonde om een laatste stranddag voorbij te laten gaan. We maken een wandeling naar Zandvoort, drinken koffie in een strandtent en picknicken op een kleedje met vis en fruit. Met tegenzin en een tas met schelpen en mosselen stappen we in de auto en fantaseren we alvast over een volgende avontuurlijke trip in het najaar.

Als je drie ochtenden samen wakker bent geworden met de ruisende golven op de achtergrond is het ENORM wennen om terug te zijn. Om in Breda rond te lopen op een drukke markt met harde kerkklokken op de achtergrond en om het zand niet meer tussen de voeten te voelen. Het gevoel van het slapen in een strandhuisje met de zee in de voortuin is bijna niet te beschrijven. Ik ga het toch proberen, vandaag deel één van ons leven als strandjutters in Wijk aan Zee.

Het bed is vies
Na anderhalf uur rijden komen we in het donker rond tienen aan op het strand. Wat is de zee woest en waar staat in hemelsnaam ons strandhuisje? Na een paar telefoontjes met een vriendelijke man van de organisatie Aan Zee Slapen  vinden we de plek. Officieel is het een duinhuisje in plaats van een strandhuisje, het staat 2 meter verhoogd met een directe blik op de zee. Er verschijnt een grootse glimlach op mijn gezicht als we naar het prachtige uitzicht voor de komende dagen staren.

Er is alleen één tegenvaller: het huisje is niet schoongemaakt. Er zit een vlek in het laken van het bed en de vloer zit onder het zand en de hondenharen. De volgende dag besluiten we dit meteen te melden bij de organisatie, want na het fijne contact vooraf met reserveren en de hulp bij aankomst kan dit niet anders dan een misverstand zijn. De man die ik gisteravond aan de telefoon had is toevallig in de buurt en ik zie de verbazing op zijn hoofd verschijnen als we het nieuws vertellen. Meteen onderneemt hij actie en nog geen paar uur later staan er twee schoonmaaksters aan de deur die het huisje grondig schoonmaken. We krijgen een fles witte wijn en een diner voor de volgende avond bij het nabijgelegen strandpaviljoen De Kust. Ik had geen betere oplossing voor ons probleem kunnen wensen.

Shoppen in Beverwijk
Nadat we fietsen hebben gehuurd in het dorp vertrekken we richting Beverwijk. Het doel is om verse groenten, fruit en vis te halen want vanavond gaan we zelf kokkerellen. Ik was nog nooit bij de Zwarte Markt (De Bazaar) geweest, het lijkt wel een compleet dorp! We slenteren door de hallen met foute kleding en oude rommelmarktspullen en kopen de beste vis en gezonde dingen voor weinig geld. Onze missie is geslaagd en bij terugkomst zorgen een frisse duik in de zee en het eten van de makreel met curry en rijst op het eigen terras voor het ware vakantiegevoel.

Een zeehondje in het wild
Het harde geluid van de zee zorgt ervoor dat we de volgende dag al om 6.00 uur wakker zijn. Voorafgaand aan het weekend hadden we bedacht dat we tenminste één keer een vroege ochtendwandeling wilden maken over het strand. Ondanks de lichte regen en stevige wind besluiten we naar buiten te gaan. We wandelen tegen de wind in en ineens zien we een wonder: een zeehondje in het wild dat rustig het water in zwemt. Allebei zijn we er stil van, het gaat harder regenen maar het interesseert ons niets. Dit pakt niemand ons meer af en we raken er de rest van de dag niet over uitgepraat…

Later deze week deel twee van de ervaringen in Wijk aan Zee, met onder andere een lange en intensieve fietstocht naar Alkmaar en de laatste dag van de trip op het strand in Bloemendaal.