Browsing Category

voeding & gezondheid

voeding & gezondheid

Flierefluiten

 

Als kind stond ik er niet bij stil dat het buitenleven zo gezond is. Alsof ik ook maar één seconde moest nadenken over de vraag of ik buiten wilde spelen met onze buurjongens. Buitenspelen was vanzelfsprekend en voor je het wist werd je naar binnen geroepen voor het avondeten. Om na het avondeten de crossfiets nog even te pakken voor een wedstrijdje wie het eerst aan de andere kant van het dorp was. 

Boontjes plukken
Dan de logeerpartijtjes bij opa en oma op de boerderij net buiten ons dorp Schijndel. Dat gevoel na een lange dag buiten zijn tussen de koeien en poezen…heerlijk! Boontjes plukken in het veld en stiekem snoepen van de aardbeien planten. Opa helpen met plantjes verspenen in de kas met de radio hard aan. Met rode wangen aan het einde van de dag uitgeput op de bank nog even kletsen voor het slapen gaan. Als een blok in slaap vallen in het grote krakende bed met de geur van de dikke gebreide sprei van oma. 

Netflix is je beste vriend
Waar zijn we dat kwijtgeraakt? We zitten uren binnen de zoveelste Netfix serie te kijken of via de telefoon te ‘kletsen’. De social media kanalen en het nieuws blijven we tot laat checken, om vervolgens overprikkeld en met vierkante ogen naar bed te gaan. Ik zie te weinig kinderen spelen op straat. Hoe leven zij zich uit als het leven zich vooral binnen afspeelt? Zorgwekkend, als je denkt aan de gevolgen zoals bijziendheid, een verkeerde houding en een te vol hoofd. Dit alles door een lange schermtijd en een gebrek aan buitenlucht.

Nu naar buiten
Buiten zijn samen, zonder je te hoeven vervelen. Flierefuiten op straat, in het bos of gewoon in je eigen tuin urenlang tafelen. Het is tijd om dat weer volle bak terug te brengen in ons leven, dan leef je echt in het hier en nu. 
Doe je mee? 

stukje psychologie, voeding & gezondheid

Wat het coronavirus ons leert

Buiten schijnt de zon en normaal zou je dag dan niet meer stuk kunnen. Behalve nu, het coronavirus treft iedereen en zet de prille lente in de schaduw. Ik kan niet geloven hoe snel het virus zo’n enorme invloed heeft gekregen wereldwijd. Ik voel mee met de kwetsbare groep en steek kaarsjes aan voor een snelle rem op deze pandemie. Hoe erg het ook is, het coronavirus schudt ons naast alle ellende ook wakker!

Het klimaat
In Venetië mogen er geen boten meer in de kanalen varen en zien ze de vissen zwemmen in helder water. De luchten boven Wuhan in China zijn veel schoner volgens satellietbeelden van de NASA. Het thuiswerken is ineens geen probleem meer voor veel bedrijven, waardoor we de files gedag zeggen. Waarom hebben we dat niet eerder ingezien? Moet het echt zo uit de hand lopen voordat er actie komt? Blijkbaar wel.

Sociale contacten
Als ondernemer werk ik al dagen thuis, terwijl ik normaal zo’n 3 dagen in de week bij Seats2meet Den Bosch zit met mijn laptop. Wat mis ik de praatjes en gezelligheid daar! In plaats daarvan FaceTime ik met mijn nichtjes en als vriendlief thuiskomt klets ik de oren van z’n kop. Met de familie bidden we dat ons kampeeravontuur met Hemelvaart door kan gaan. Het is niet anders, want de gezondheid van de oudere en minder gezonde mensen staat voorop. Het leert me om extra dankbaar te zijn voor alle lieve mensen om me heen.

Liefde wint altijd van angst
Ben je bang om ziek te worden? Of pieker je je suf over werk dat afneemt? Het is normaal, iedereen loopt met vragen en angsten rond. Het dwingt je om de controle los te laten en te vertrouwen op betere tijden. Ik haal de positiviteit uit wandelen in de natuur, te kijken naar wat ik wel kan doen qua werk en voor het slapen gaan schrijf ik het even van me af.

Hoe kijken we hier later op terug? Eén ding hoop ik wel: dat we ook na deze crisis goed voor het klimaat en voor elkaar blijven zorgen.
Pas goed op jezelf en je gezondheid!♥

 

schrijven, voeding & gezondheid

De ochtendroutine

Met een jaloerse blik kijk ik naar foto’s van ondernemers met een ochtendroutine: voordat de zon opkomt hebben ze al tien zonnegroeten gedaan. Daarna meteen aan de warme granolapap met vers fruit. Hoe doen jullie dat?!

Stijve hark
Als de wekker gaat wil ik maar één ding: blijven liggen! Het snoozen heb ik godzijdank afgeleerd. Het duurt alleen een tijdje voordat mijn lijf en hoofd wakker zijn. Eén keer heb ik me aan een bootcamp gewaagd om 7.00 uur met aansluitend een netwerkontbijt. Ik viel bijna flauw op het veld…Het schijnt je hele dag te maken, een ochtendroutine met de nodige beweging. Of eerst mediteren en lezen, om daarna met een leeg hoofd aan de slag te gaan.

Kan het ook zonder?
Is het dan zonder deze routine niet mogelijk om goed te functioneren? Ik weet het verschil niet en ben een blijer mens als ik in de avond sport. Mediteren kan prima na het werk en hoe lekker is het om met een boek op de bank te kruipen? Ik stop met het jaloerse gedrag en accepteer dat ik daarin anders ben. Wel ga ik een kleine activiteit toevoegen aan het begin van de dag: 

De ochtendpagina’s
Elke ochtend schrijf je drie pagina’s vol met wat er in je opkomt. Dat kun je niet fout doen, die dagelijkse ochtendkronkels zijn niet als werk bedoeld en hoeven niet mooi te klinken. Vaak zijn ze onsamenhangend of zitten ze vol herhalingen. Als je al dat gedoe niet zou opschrijven, zou het maar door je onbewuste gedachten zwerven. Deze methode is bedacht door de Amerikaanse schrijfster Julia Cameron, om blokkades op te heffen die creativiteit en positieve gevoelens in de weg zitten.

Dat moet lukken, met een slaaphoofd even pennen na een warme douche en ontbijt met crackers. In het verleden heb ik het zeker een half jaar volgehouden. Ik ben nieuwsgierig naar jouw (ontbrekende) ochtendroutine, laat je het hieronder weten?

reizen & uitstapjes, voeding & gezondheid

Buiten spelen

Als kind stond ons huis op de ideale plek in Schijndel en weet je waarom? Wij hadden hoge stoepranden voor de deur! Voor m’n gevoel speelde ik het gelijknamige spel iedere dag totdat het donker werd met m’n zus en de buurtkinderen. Voor als je tot een andere generatie behoort en denkt waar heeft ze het over?! Hierbij kort de uitleg van dit spel:

Stoepranden is een balspel dat door ten minste twee personen wordt gespeeld op een straat met opstaande trottoirbanden. De deelnemers staan op de stoep aan weerszijden van de straat. Wie aan de beurt is probeert de bal (meestal een voetbal) precies op de rand aan de overkant te gooien.
(bron: Wikipedia)

Zitten is het nieuwe roken
Niet gek dus dat ik nu zo’n moeite heb met de hele dag binnen zitten achter de laptop. Een stuk wandelen in de buitenlucht staat daarom vast op de agenda. Werk ik vanuit huis dan is de tuin dé plek voor een koffie of om in een boek te duiken. Wat me dan opvalt is dat in onze straat de kinderen amper buiten spelen. Zijn ze vaak bij vriendjes of is de iPad hun beste vriend?

 

kamperen in Slovenië

Kamperen is de oplossing

Zie je kinderen op de camping, dan is het een heel ander verhaal. Ze komen niet eens in de buurt van die iPad! Geen moment slaat de verveling toe bij het zwembad of in de boomhut. Waarom is het thuis dan zoveel moeilijker om ze naar buiten te krijgen?  Ik heb besloten om in ieder geval zelf het goede voorbeeld te geven. Vaker buiten zitten en eten, ook als het wat kouder is. Een potje badmintonnen op het veldje en dan uitrusten bij een vuurtje in de tuin.

Wonen in de natuur
Vanaf onze prachtige reis door Slovenië is het sowieso gaan kriebelen. Wat als we een huis vinden in het bos of op het platteland? Dagelijks een camping gevoel in plaats van aftellen tot de zomervakantie. Het zal misschien even duren voordat we zo’n huis hebben gevonden. Tot die tijd staat buiten spelen voorop. Nu alleen die hoge stoepranden zien te vinden in Sint-Michielsgestel…

voeding & gezondheid

Hoe vind je de liefde in de sport?


Na een jaar turnen in een benauwde zaal wist ik het zeker: wegwezen daar! Als meisje van elf jaar kreeg ik trillende benen op de smalle balk. Dat pakje zag er stom uit en zat veel te strak. Na dit fiasco moest ik een keuze gaan maken voor een nieuwe sport. Ik besloot mijn grote zus achterna te gaan…

Ik voelde me meteen thuis op het basketbalveld in Schijndel. De sfeer in de sporthal was goed en de sport zelf zorgde ervoor dat ik drie keer per week de puber frustraties eruit kon gooien. Met het meidenteam vochten we op het veld en soms ook in de kleedkamer met de tegenpartij. We huilden met z’n allen als we met één punt verloren, want dat lag natuurlijk aan die partijdige scheids. Blij en trots waren wij en onze ouders na het behalen van de tweede plek op de Zuid-Nederlandse Kampioenschappen.

Basketballen = alle emoties voelen en laten zien.  Soms ben ik bang dat ik een blessure krijg en het moet opgeven, maar ik laat de liefde overheersen. Deze match heb ik bij geen enkele andere sport gevonden.

Ik zie kinderen naar voetbal en hockey gaan, dat zijn wel de populairste sporten van het moment. Tegen de ouders van deze kinderen wil ik zeggen: neem ze een keer mee naar het basketbalveld en het liefst naar BC Agathos! Na een zwetende proefles met fanatieke leeftijdsgenoten zijn ze gegarandeerd verkocht.