reizen & uitstapjes

Vorige week beschreef ik de eerste week van mijn rondreis door Thailand. Een zeer actieve, onrustige maar vooral gezellige kennismaking met het land en met de groep. In de tweede week was het tijd om te vertrekken naar de eilanden. Daarbij verwachtten wij natuurlijk rust, relaxen bij het zwembad of de zee en cocktails drinken. Ja dit alles was hier te vinden,  behalve de rust die was erg ver te zoeken.

Want hoewel ieder van ons dit prachtige huisje op het eerste eiland Koh Tao tot zijn of haar beschikking had, was het bed echt vreselijk. Alsof je op een houten plank sliep of misschien was dat ook daadwerkelijk zo. Daarnaast werd je wakker gehouden door een krekel orkest en vraag ik mij nog steeds af of die luidruchtige gekko nou in mijn huis rondspookte of daarbuiten. Maar wat was het een paradijselijke plek om te verblijven. Palmbomen, een blauwe zee en trappen, trappen en nog eens trappen!

Tja als je een actieve rondreis boekt zul je het ook krijgen. Dit resort lag in de heuvels en als je naar de receptie moest (zoals ik met een verstopte wc) was je echt de pineut. Totaal buiten adem de top bereiken om dan wel met een golfkarretje weer af te dalen en meteen geholpen te worden door de altijd vriendelijke Thaise medemens. Na een dagje zwembad en zee was het tijd voor de snorkeltocht. Mocht je ooit Koh Tao bezoeken, ga echt zeker snorkelen. Boek zoals wij een boot met gezellige muziek, verse ananas en meloen en genoeg tijd om bij te komen van steeds een half uur de prachtige onderwereld induiken. Daarnaast is Koh Tao dé plek  waar backpackers en Australische surfers te vinden zijn, wij vonden het ideaal om ‘s avonds even bij te komen en te genieten van cocktails bij één van de strandfeesten met indrukwekkende vuurwerkshows.

Na 2 nachten in het houten bed konden we nog net lopen naar de boot om te vertrekken naar Koh Samui. Wat een verschil met het primitieve en redelijk rustige Koh Tao. Toeristisch en druk, maar tijdens de eilandtour kwamen we er met 40 graden gevoelstemperatuur wel achter dat dit eiland ook zeker meer te bieden heeft. Een prachtige Big Buddha, een gemummificeerde monnik en de Na Muang waterval waren de hoogtepunten tijdens deze middag in de zinderende hitte. De overige 2 dagen op het eiland waren er om te ontspannen aan het strand met een welverdiende massage en pedicure.

Vervolgens was het tijd om met de nachttrein te vertrekken naar onze laatste plek in Thailand; het grootse Bangkok. Iedereen sliep heerlijk in de trein die zo’n 13 uur duurde, behalve ondergetekende. Helaas had ik als laatste van de groep het buikgriep virus overgenomen, waardoor ik zo blij was dat we in Bangkok even een paar uur mochten slapen in een luxe hotelkamer met zacht bed. Na de powernap gingen we de de stad verkennen op deze bijzondere fiets. Met maar liefst 3 gidsen die mee reden in de stoet, wat ook zeker nodig was om ons veilig te verplaatsen in het chaotische verkeer. Bangkok was druk, groot, arm, mooi, vol smog en nog zoveel meer. Het laatste avondmaal was in een hoge toren met een volledig uitzicht over deze stad. Daarna was het echt tijd om te vertrekken naar het vliegveld. We sliepen lang in het vliegtuig en landden veilig en zongebruind weer op Schiphol op Bevrijdingsdag. In de regen, met 15 graden. Maar de zon scheen van binnen bij iedereen, dit was echt een nooit-meer-te-vergeten avontuur in het Gouden Zuiden.

Ik slaap gemiddeld 11 uur per nacht, heb het zo koud dat de verwarming aanstaat ‘s avonds en ik weet nu pas echt hoe een goede jetlag voelt. Maar aan de andere kant: zo vol energie na 15 dagen onderduiken in het zuiden van Thailand. Wat een bijzonder en onvergetelijk avontuur! Het is moeilijk om deze reis samen te vatten, maar toch ga ik mijn best doen. Hieronder een verslag van week 1 in het ‘land van de glimlach.’

Na het kennismaken met de groep op Schiphol stapten we al vrolijk kletsend het vliegtuig in. Een lange vlucht volgde met het meest vieze eten wat je maar kunt verzinnen: rijst, kip en cashewnoten in een heel vaag sausje. Dit zorgde voor de eerste buikkrampen en geen slaap, was dit een voorbode voor de rest van de vakantie? Gelukkig niet. Na een dag en een goede nacht in Ayutthaya met een bezoek aan de tempels en de volgende dag de beroemde brug aan de River Kwai vertrokken we naar de jungle in Kanchanaburi.

Een boot met flinke snelheid bracht ons langs de meest prachtige rotspartijen en dieren en na een half uur kwamen we aan bij het drijvende hotel de Jungle Rafts. Back to basic zonder elektriciteit maar mét wifi. Onze gids gaf aan dat we in deze jungle dichter bij elkaar zouden komen. Want buiten een primitief onderkomen en een grote hoeveelheid Singha biertjes heb je alleen elkaar. Hij had gelijk, we leerden elkaar beter kennen en vertelden voluit over ons leven maar vooral was het lachen, gieren en brullen.

Want in deze jungle bestonden geen zorgen en was mijn hoofd zo leeg dat ik niet eens diep kon nadenken. Met een zaklamp douchen en maar hopen dat er geen grote kakkerlak in je bed lag. In een stromende rivier springen met zwemvest aan en er echt voor waken om op tijd weer aan de kant te gaan, want anders was het hotel niet meer te bereiken. Een indrukwekkend bezoek aan de Hellfire Pass (de dodenspoorweg) en een audiotour door de beruchte kloof zorgden voor een moment van stilstaan. Na 2 nachten slapen onder de klamboe in houten bedden verlangden we toch naar iets meer luxe en vertrokken we naar de badplaats Hua Hin.

Daar trof ik een balzaal aan als hotelkamer. Wat een overgang en dit bed zou achteraf gezien het beste slapen van allemaal. Die avond aten we aan een lange tafel met uitzicht over zee en gingen we het nachtleven van Hua Hin ontdekken. Lady Boys, kinderen van nog geen 10 jaar die rozen verkochten en vooral veel live muziek. Dit maakte ook zeker weer indruk en de volgende dag was het languit op het strand liggen daarom ook meer dan welkom.

Nog 1 nacht in het kingsize bed en daarna reisden we door naar het provincie stadje Chumpon, dat duidelijk nog niet ontdekt is door het massatoerisme. De krekels zorgden voor een waar orkest en dit hotel was erg eenvoudig en vol beesten waardoor wij blij waren dat we er maar 1 nacht sliepen. Maar het prachtige strand en de heerlijke barbecue samen maakten veel goed. Officieel was het Koningsdag en na een proost op de koning gingen we op tijd naar bed, want we zouden de volgende ochtend al om 6.00 uur richting de boot vertrekken naar het eiland Koh Tao.

Zo wat een lang verhaal al, ik ga mijn laatste wasjes draaien en genieten van een stijgende temperatuur in Nederland. Volgende week het tweede gedeelte van mijn Thailand reis; de eilanden en Bangkok, fijn weekend!

December 2014. Ik maakte een lijstje met wat ik niet deed in 2014. Nu 4 maanden later doe ik één van de punten van het lijstje wel: ik ga een verre reis naar Azië maken. Ik kan het mij nog niet goed voorstellen dat ik binnenkort op een paradijselijk strand lig, de jungle in duik en Bangkok ga verkennen.  Dat allemaal bij zo’n temperatuur van minstens 30 graden.

Een georganiseerde reis van Fox, want als overal verdwalend meisje kan ik wel een gids gebruiken. Plus wat gezelschap om de prachtige dingen die ik daar ga zien te kunnen delen. De WIFI zal wat beperkt zijn en ik heb geen plek in mijn koffer voor mijn laptop, maar ik zal hier uiteraard bij terugkomst uitgebreid verslag van doen.

Zenuwachtig ben ik nog niet, maar wel heel nieuwsgierig. Thailand staat bekend om het heerlijke eten en de vriendelijke mensen, ik zal mij als bourgondiër vast snel thuis voelen.
Hoe het zal zijn om met een groep ‘vreemden’ op reis te gaan? Geen idee, maar ik ga vooral voor het land en het echte vakantiegevoel. Ik twijfel er niet aan dat deze groep mensen gezellig is, dat blijkt al uit de vrolijke berichten op ons forum.

Tot over een paar weken, zongebruind zal ik dan terugkeren met vast en zeker een rugzak aan nieuwe ervaringen.

Het eiland van de grote feesten in de Pacha met bekende dj’s, van de vakantiehuizen van onze bekende Nederlanders en van de hipste mensen. Waar Patty Brard al twee keer of vaker trouwde en waar Gerard Joling zijn bruine kleur van heeft. Zo zie ik Ibiza. Natuurlijk ken ik ook de verhalen en beelden van de prachtige natuur daar en de uitgestrekte stranden. Maar toch, voor mij blijft dit hét party eiland van Europa.

Hoe bijzonder dat ik daar met mijn collega’s dit voorjaar heen zal gaan. Ik zou zelf (als niet de allerhipste van het stel) niet snel voor Ibiza kiezen als vakantiebestemming, maar toch weet ik zeker dat ik er ga genieten en mij zal gaan verbazen. Juist omdat ik dit standaard beeld heb kan het alleen maar heel anders uitpakken. Alleen verwacht ik de Pacha te vervangen voor een terrasje bij een ondergaande zon en als de meeste collega’s brak op het strand hangen ga ik een duik wagen in de zee.

De reden dat we gaan? Afgelopen vrijdag bestond Easy Way 25 jaar. Dit was een dag vol verrassingen en blije momenten. Bloemen stroomden binnen, net als de vele felicitaties en complimenten van onze klanten. Koffie met gebak, borrelen op kantoor samen met de oprichters en bij iedereen zag ik een trotse glimlach op het gezicht. Het feest gaan we over een paar maanden dus voortzetten op Ibiza, 3 dagen lang!

Na weken vol verwachting was het gisteren zover: peetoom, tante, neef F. en ik gingen naar mijn nicht S. in Amsterdam. Gewoon een spontaan idee van peetoom om ons petekinderen dichter bij elkaar te brengen. Dat is zeker gelukt.

Na een paar koffie en slap gepraat over het laatste familiefeest gingen we onderweg met de auto. Tante was enorm goed voorbereid met een uitgeprinte versie van de route naar de P+R bij de Arena in Amsterdam. Daar kon je voor weinig geld de hele dag parkeren en dan stapte je zo de Metro in om naar het centrum te gaan. Het klonk bijna te mooi om waar te zijn.

Dat bleek ook zo te zijn. Peetoom en neef F. raakten in discussie in de auto, want F. had de navigatie inmiddels opgestart vlakbij Amsterdam maar peetoom hield liever vast aan de woorden op het printje. Voor we het wisten hadden we de afslag Schiphol te pakken en moesten we een paar kilometers omrijden zodat we weer richting de Arena gingen. P1 bij P+R moesten we hebben, maar waar was die verdraaide P1? Eindelijk, na vier rondjes om de Arena reden we de goede parkeergarage in. Daar aangekomen waren er meer slimme mensen die deze optie gekozen hadden, waardoor we een half uur in de rij stonden voor de kaartautomaat.

Maargoed wij vieren waren niet chagrijnig te krijgen, zelfs niet toen we weer een half uur moesten zoeken naar een Metro met halte Artis. Die halte bleek niet te bestaan, dus gingen we nog een stuk lopen in het zonnetje naar onze nicht. Koffie, appelflappen en een warm welkom, het was ons gelukt!

Daarna volgde een rondleiding door mijn nicht die al jaren in de hoofdstad woont, echter wij vier oorspronkelijk dorpelingen hadden af en toe een beetje moeite met de drukte en het verkeer. Op de brug naar de Jordaan werd ik bijna aangereden door een fietser. Een zeer aantrekkelijke jongeman die lachend zei: ‘ja ik zag het al we maakten beiden geen keuze’. Helaas was ik nogal geschrokken, want hier waren natuurlijk veel goede reacties op te verzinnen. De schrik zakte echter snel na een Hersftbock in een typische bruine kroeg in de Jordaan. Daarna wandelden we nog steeds in het zonnetje naar de Argentijn voor het avondeten; een groot stuk zeer smakelijk vlees met frietjes. We besloten de dag af te sluiten met een klein bezoek aan de Wallen. Nu we er toch waren…

Een mierenhoop in dit gedeelte van de stad, ik vond het vooral triest om te zien wat voor enge mannen er naar binnen gingen bij deze vrouwen. Toch gingen we schaterlachend weer richting het station, want S. had een korte route gevonden via een kroeg. Tenminste, dat dachten wij. Wat bleek, we liepen door een heus bordeel! Met rode oortjes gingen wij terug naar Brabant, maar niet zonder drie zoenen voor de beste gids van Amsterdam.