reizen & uitstapjes

Ik weet niet waar ik moet beginnen. Met nog slapende ogen en vermoeide benen kijk ik terug op vier dagen Ardennen met een groep singles inclusief twee vriendinnen. Weet je wat, laat ik beginnen bij het begin.

De roadtrip
Vrijdagmiddag 14.00 uur start onze roadtrip vanaf de IKEA in Breda. Onderweg doen we speculaties over hoe deze ervaring met VillaVibes zal worden. Zijn de anderen zenuwachtig onderweg of ontspannen zoals wij? Zal de voorspelde regen niet in de weg zitten bij de activiteiten? Na een tussenstop in Dinant met een eerste glas alcohol aan het water proberen we in één keer goed te rijden naar het afgelegen landhuis. Dat mislukt. Net op tijd voor het eten vinden we de locatie, wat is het hier prachtig! Het is wat onwennig binnenkomen en onze kamer is vrij krap voor drie personen. De smakelijke maaltijd en de ontspannen gesprekken maken het meteen goed. Tijd van slapen: half drie.

Mountainbiken en Twister
De volgende ochtend kunnen we kiezen uit verschillende activiteiten, het is zonnig en dat zal deze zaterdag zo blijven. Het mountainbiken is pittig, na de eerste helling kom ik al met hoge hartslag boven en ik ben niet de enige. Heuvel op en af (met grote stenen op de paden wat de tocht extra spannend maakt) fietsen we door een landschap met gele bloemen, riviertjes en idyllische huisjes. We peppen elkaar op als het te zwaar is en niemand klaagt, wat een kick geeft het om jezelf compleet uit te dagen.

Na de tocht kunnen we uitrusten in de zon en hebben we de tijd om ervaringen uit te wisselen met de wandelaars en kajakkers. Het eten vliegt naar binnen en uit het niets besluiten we laat op de avond na een kampvuur sessie dat Twister gespeeld moet worden. Ik heb nog nooit dertigers en veertigers zo serieus en fanatiek een spel zien spelen. Een stevige handdruk met succes bij aanvang van het spel en iedere speler klimt met gemak over de ander en komt in de gekste houdingen om te winnen. Volgens mij is het rond de klok van vier als we omvallen van de mat en van de slaap.

La Chouffe en de laatste avond

Zondagochtend regent het en besluiten we met een kleine groep van vijf personen naar de bierbrouwerij van la Chouffe te gaan. Van de activiteitenbegeleider krijgen we een duidelijke routebeschrijving en duiken we de auto in. Een bepaald persoon (ik noem geen namen) neemt zijn taak als navigator serieus en stelt de navigatie in. We zingen mee met Guus Meeuwis en na een uur rijden kijken we uit naar de kabouter.

De navigatie zegt dat de bestemming is bereikt maar er is geen la Chouffe te bekennen. Hoe kan dit? En waarom is het zo stil hier? Met zijn vijven hangen we over de routebeschrijving en ineens zien we dat de bepaalde persoon alleen de bovenste regels had gelezen. Van een  bierbrouwerij in een geheel andere richtig dan we op moesten. Hij had slechts één taak en toch ging het mis. We komen niet meer bij van het lachen en besluiten om alsnog naar la Chouffe te gaan. Daar is het te laat om nog aan de rondleiding deel te nemen. Het geeft niets, het bierproeven kan natuurlijk wel. Waardoor we de tijd vergeten en het soep moment thuis missen.

De laatste avond is aangebroken. Twister blijft ons boeien en het op de bank hangen met rode wijn bij het haardvuur gaat nooit vervelen.

Is het al vijf uur?!
Om vijf uur ‘s ochtends stap ik het bed in en na een korte schoonheidsslaap en het ontbijt besluiten we om via Luik huiswaarts te gaan. Met zijn drieën evalueren we in de auto en zijn we het eens: een supergezellig weekend met vriendelijke en grappige leeftijdsgenoten, een afwisselend programma en onze vriendschap is tijdens deze trip verder gegroeid. Zeker door het samen slapen in een kamer van nog geen tien vierkante meter.

Moederdag, het is voor mij een lastige dag sinds mijn moeder er niet meer is. De tips voor cadeaus op televisie en de persoonlijke mails van Greetz met speciale kortingsacties, ik laat ze voorbij gaan.

Deze Moederdag had echter iets magisch. Dat kreeg ik cadeau.

Om zeven uur gaat mijn wekker en vlieg ik overeind, waarom heb ik hem zo vroeg gezet? Na een bruiloft tot half twee op zaterdagavond duurt het een half uur voordat ik mijn ogen wijd open heb. Toch stap ik vrolijk met de bikini onder mijn jurkje aan de auto in, op weg naar het strand van Rockanje.

Klokslag tien uur zitten we met zijn drieën op onze handdoeken. We roepen stoer dat we de zee in gaan rennen. Het water voelt ijskoud aan. Toch maar wachten met uitsloven tot na de middag.

Na een paar cappuccino’s en een koffie begint het gekwebbel over de hilarische situaties op vakantie in Thailand een jaar geleden. Over de liefde in het algemeen, het daten en eerdere relaties. Een boek kunnen we er intussen over schrijven. Of twee.

Bij strandtent Havana bestellen we de lunch en praten we over hoe verdriet en tegenslag je sterker kunnen maken. Terug bij de handdoeken lopen we weer naar het water en dit keer lukt het om de kou te overwinnen. Brrrr in mei is het geen aanrader om lang in de zee te blijven zwemmen.

Rond vieren gaat A. ervandoor, het Moederdag diner met asperges wacht op haar. S. en ik besluiten te dineren bij Havana met een fris biertje erbij. Het zand zit o-ver-al, de zon zakt traag in de zee en we krijgen het koud. Na een stranddag van twaalf uur is het tijd om naar huis te gaan, wanneer zal de volgende zijn?

Kriebelt het bij jou al met deze lentezon? De vakantie geboekt of nog op zoek naar een zomerse bestemming? Nadat ik vorig jaar in Thailand in een jungle leefde, badplaatsen en eilanden bezocht en zwetend door Bangkok fietste blijf ik dit keer wat dichter bij huis.

Ik ga de Ardennen verkennen met een groep leeftijdsgenoten. Wandelen, mountainbiken, bij het kampvuur zingen en met goed weer kanoën.

Het is niet de eerste keer dat ik ga survivallen in België. De weekenden met de familie daar waren fantastisch. We duwden elkaar uit de kano en zongen tot drie uur ‘s nachts karaoke. Na de eerste avond moesten een aantal ooms met spoed naar de supermarkt omdat we niet genoeg bier hadden meegenomen. Het survival parcours wilde ik per se afmaken met mijn nicht met het gevolg dat we een gedeelte van de WK voetbalwedstrijd Nederland tegen Japan misten. De barbecue stond ‘s avonds op het kampvuur om het vlees extra snel (aan) te bakken.

Als voorpret ga ik de komende weken oefenen met vuur maken, touwen knopen en kompas lezen. De wandelschoenen komen tevoorschijn en ik ga op zoek naar de perfecte outfit voor op de mountainbike.

Nog 66 nachtjes slapen.

Een inspirerende lunch met ex-baas B. gisteren. Hij vertelde over zijn avontuurlijke reis met backpack naar Vietnam en Cambodja samen met zijn vrouw en drie kinderen.  Vervolgens gingen we het leven van een backpacker analyseren.

Want hoe vaak wordt er niet gezegd of gedacht: ‘Dat is een vlucht hoor als iemand in zijn eentje de wereld gaat ontdekken, die is hier niet gelukkig.’ B. heeft dat heel anders ervaren tijdens zijn reis. Ja, er zat minstens één backpacker op de boot die na een lange relatie drastisch besloot 2 jaar op pad te gaan. Maar niet om te vluchten, maar om te ontdekken wat hij na de reis met zijn leven wilde gaan doen. Heel anders dan hij  al jaren voor ogen had waarschijnlijk, dat had hij nooit geweten als hij thuis was gebleven.

Ooit reisde ik twee weken met mijn backpack door Italië. Dat was met zijn tweeën, maar toch gaf het een kick om maar 1 hotel te hebben geboekt en niet te weten waar we op een volgende bestemming zouden slapen of eten. De trein in van Milaan naar Florence. Van Florence, via Lucca naar Rome. Daarna Venetië en de laatste nacht in Verona. Zelfs de Lonely Planet lieten we af en toe met rust. Want het bosrijke hostel in Florence hadden we zelf via dit boek niet zo snel gekozen. Net als dat bergdorpje net buiten Venetië waar we terechtkwamen voor een slaapplek. Wij vroegen regelmatig advies aan medereizigers.

Het backpacken is echt niet voor labiele personen. Juist het omgekeerde. Je ziet het ook duidelijk in het programma 3 op Reis Backpack. Presentatoren Jan & Geraldine backpacken met 18 vloggers door Europa en daarbuiten. Gisteren maakte één van de stoere finalisten de hoogste bungeejump van de wereld vanaf een toren in Hongkong. Dit programma raast, leeft en bruist. Vanavond gaat er een andere finalist naar Colombia, 19.55 uur op NPO 3. Eén waarschuwing: na het kijken is de behoefte naar een vakantie met backpack heel groot….

Het is nog nooit zo stil geweest op kantoor als deze week. Wat moesten we bijkomen van ons intens weekend samen. Vanwege het 25 jarig bestaan van Easy Way gingen wij namelijk met Pinksteren naar Ibiza. Na een voorspoedige vlucht vanaf Eindhoven kwamen we zaterdag einde middag aan op het zonnige eiland. Alsof ik het in Thailand nog niet genoeg gedaan had, gingen we weer back to basic. Maar met een luxe tintje, want slapen in deze tenten wordt dezer dagen Glamping (glamorous camping) genoemd.

Stroom in de tent, maar helaas wel met een te kort luchtbed voor meisjes van 1.80m. Na een koude nacht en een paar hard snurkende collega’s die ons wakker hielden maakte de boottocht de volgende dag alles goed. Wat heeft Ibiza mooie baaien. Met een grote boot inclusief eigen dj, overheerlijke tapas en drank in overvloed voeren we over het water van baai naar baai. Helaas met wat bewolking, maar toch heb ik het bibberend aangedurfd om te gaan zwemmen en snorkelen.

Het was het zo waard om naar de vissen te kijken in de azuurblauwe zee. Begin van de avond gingen we terug naar onze villa en het tentenkamp en mochten we gaan genieten van een Argentijnse barbecue. Het is dat ik van veel vlees eten buikpijn krijg, anders was ik nu nog daar aan het eten. Daarna volgde een ontspannen avond met spelletjes en rode wijn. Geen club meer bezocht, want we moesten de volgende dag vroeg eruit om met onze Eendjes het eiland te verkennen. Wat een avontuur was dat!

Verkeersregels zijn er niet en het is een hele kunst om met de Eend bergop te gaan. Vooral het noorden van Ibiza is zo prachtig, met als hoogtepunten het hippiestrand en de valleien. 48 uur was veel te kort om alles te ontdekken en onverwachts was ik al aan het nadenken over een volgend bezoek aan het eiland.

Maar nu eerst weer wennen aan Nederland; na Thailand en Ibiza ben ik het koffer in- en uitpakken beu en wil ik gewoon weer een goed bed en luxe douche. Laat maar komen de zomer hier, want die blijft hoe dan ook lekker in mijn hart.