reizen & uitstapjes

Spookstad Stolberg
Zou er een bloedstollende moord hebben plaatsgevonden, vlak voordat wij aankwamen in het centrum van het Duitse Stolberg? Misschien was het niet slim om zonder uitgebreid onderzoek hier een hotel te boeken. Wist ik veel dat we op deze manier op een bijna uitgestorven plek terecht zouden komen. Er is echter één restaurant geopend, waar we een eerste Bitburger kunnen drinken tegen de schrik.

Buiten dat is het een genot om door de straten te wandelen met al die kleurrijke huizen. Het kasteel bovenin heeft dezelfde prachtige stijl en stamt uit de Middeleeuwen. Naast het oude stuk is Stolberg een industrieplaats, maar wij blijven liever hangen in dit gedeelte. Na een romantisch diner in de Gyros tent gaan we op tijd slapen, want morgen gaan we een volgende uitdaging aan.

Verdwalen bij de Sint-Pietersberg

Na een ontbijt in Maastricht besluiten we de Sint-Pietersberg te gaan beklimmen. Gek genoeg is dat het probleem niet, want voor je het weet heb je de top bereikt. Alleen moet je daarna niet de fout maken om een lange wandeling te maken in de omgeving, terwijl de weersvoorspellingen slecht zijn…

We volgen in het begin braaf de bordjes en het lijkt alsof we in een mangrove terecht zijn gekomen. Een flinke pas erin nu, want de regen begint te veranderen in hagel. We raken onze oriëntatie kwijt en pakken de navigatie erbij. Mmm we zitten wel erg ver van die verdraaide berg af. Daarom is het besluit snel genomen: naar beneden lopen en het vertrouwde pad verlaten.

Het volgende ogenblik houd ik met mijn handen een dikke tak van een boom vast en terwijl mijn vriend deze verplaatst, zorg ik ervoor dat ik niet naar beneden val. Ik krijg een flashback van een afdaling samen in de Ardennen, misschien is het handig als we voortaan die bordjes WEL blijven volgen. Met een inmiddels bruine in plaats van blauwe spijkerbroek komen we veilig beneden. De adrenaline verdwijnt langzaam uit ons lichaam en we stappen bibberend de warme Volvo in, op weg naar huis.

Boer Henk heeft een minicamping in het dorp Burgh Haamstede. Voor twee nachten verbleven we daar en bijna ieder uur schrokken we ‘s nachts wakker van de klok van de kerktoren. Henk stoort zich er niet aan hoor, want hij is zo nuchter als een eh Zeeuw. Een jaar of vijfenzestig gok ik met een bruine kop om jaloers op te zijn. Het lijkt wel of hij het maak je niet druk, alles op zijn tijd principe heeft uitgevonden.

De dekselse kertoren
Ondanks het lawaai van de kerktoren hebben wij een zorgeloze tijd gehad in Zeeland. We huurden een stevige E-bike en trokken daarmee door de uitgestrekte duinen en omliggende dorpen. Het gaf een vrij gevoel waar je tijdens een stressvolle dag op kantoor alleen maar van kan dromen. Er was alleen één stressmoment in Renesse, want de accu van de fiets van mijn vriend was zo goed als leeg. Hoezo is er in dit toeristische dorp geen enkel oplaadpunt te vinden?!

Henk de held
De redding kwam in ons ‘eigen dorp’, want boer Henk had een paar stopcontacten op de camping beschikbaar. We aten mosselen bij de tent en dronken voldoende wijn om deze keer een paar kerkklokken niet mee te krijgen.

Curaçao in eigen land
Op zondagochtend pakten we de tent weer in en maakten we een laatste ronde op de E-bike. We hadden van te voren geen route bepaald en fietsten de andere kant op. Daardoor genoten we onverwachts vanaf het heuvelachtige duinlandschap van dit uitzicht:

Het strand van Nieuw Haamstede, dat is een stukje Curaçao in Zeeland. Wat een bofkonten waren wij; de zon brak ter plekke door waardoor de zee een azuurblauwe kleur kreeg. Wist je dat de stranden van Burgh Haamstede al diverse keren zijn onderscheiden voor de hoge kwaliteit van mens- en natuurvriendelijk toerisme? Gaaaaat dat zien!

Ik denk dat ik aan één blog niet genoeg heb. Ik kijk met genoegen terug op de vakanties die ik vanaf kleins af aan heb gehad. Alleen vertel ik niet gauw over de momenten die minder fraai waren…Vooruit ik maak voor jou een uitzondering, want misschien kan ik dan het leed een plekje gaan geven:

• De Oostenrijkse bergen zijn een paradijs voor mountainbikers, dus wij schreven ons in voor een avontuurlijke tocht. De berg op in Nenzing, op een hete dag in juli. Na tien minuten liepen mijn vader en oom met vier chagrijnige kinderen en hun fietsen kilometers omhoog. Bij de daling leek ons laatste uur geslagen, want we moesten langs een steile, levensgevaarlijke helling . We bleven koelbloedig, maar we dachten achteraf alle zes: wat als…nooit meer!
• Iets met een hotelkamer in Blanes waar ik met een vriendin in polonaise binnenkwam, terwijl een andere vriendin met hevige tandpijn net terug was uit het ziekenhuis. Daar was zij bijna gedwongen om een wortelkanaalbehandeling te ondergaan, terwijl ze de Spaanse arts amper kon verstaan.
• Met de Lelijke Eend naar een camping op Texel in de duinen, dan kom je vanzelfsprekend bruin en opgeladen terug. De regen bleef de hele week aanhouden, waardoor we gedwongen werden om de kroeg als ons thuis te maken. Die bruine tint konden we vergeten en met moeite hielden we onze ogen open op de terugweg.
• Als je bij de Sint-Pieter in Rome een hooikoortsaanval krijgt heb je een probleem. Ik viel flauw van de hitte in combinatie met de hooikoorts en werd direct naar de kelders van het Vaticaan gebracht. Vervolgens moest ik in mijn ‘beste’ Italiaans uitleggen dat ik een medicijn nodig had tegen de hooikoorts.

1. Je bent gemiddeld 16 uur per dag buiten. Dat is verschrikkelijk gezond en je hebt gegarandeerd een bruin kleurtje bij terugkomst.
2. Er is geen televisie of laptop in de buurt, alleen een haperende internetverbinding. Je moet praten met elkaar en daardoor is de kans groot dat het een positief effect heeft op je relatie.
3. In de Ardennen is het 100% afzien: tijdens een wandeling blijf je zuchten van het uitzicht en doen de groene kleuren bijna pijn aan de ogen.
4. Iedere medekampeerder zegt je gedag en als je pech hebt gaat hij of zij spontaan een gesprek aan. Wees gewaarschuwd, want voor je het weet heb je een vriendschap te pakken!
5. De barbecue zorgt ervoor dat je niet vluchtig kan eten en op sommige campings is het toegestaan om een vuurtje te maken. Stel je voor, dan zit je nog langer ontspannen voor de tent te kletsen.
6. Door te leven in de buitenlucht op een camping is het onvermijdelijk dat je hoofd leeg raakt. Hoe vervelend is het om nergens over na te kunnen denken?

Vorige week vertelde ik over mijn snoepreisje naar Antwerpen, waarbij ik gratis nieuwe activiteiten mocht testen in deze stad met een overnachting erbij.

Hieronder deel ik een leuke gastblog van Pien Roodhuyzen, zij was ook één van de geluksvogels:

Of ik mee wilde op een blogtripje naar Antwerpen. Een trendy hotel, lokale stadstour, chocoladetour, hight tea, diner en ontbijt in ruil voor een blog. Maar natuurlijk. Dat hoef je mij geen twee keer te vragen. Dus dinsdag 23 mei stapte ik in de trein naar Antwerpen.

Queen A Antwerp Hotel
Bij binnenkomst in het Queen A Antwerp Hotel voelt het al als thuiskomen. Houten interieur, berenkleedjes, warme kleuren en theepotjes. De stijl van het hotel is zoals ik wil dat mijn appartement er later uitziet. Jaloersmakend dus!

Na het uitproberen van alle zeepjes, shampootjes en de bodylotion in mijn kamer begaf me ik naar de dining room waar een high tea stond te wachten. Ik besloot een cheatday te hebben want aan suikers op tafel was geen tekort. Geen probleem hoor, gezien mijn passie voor eten. Die kwarktaart en pain au chocolat gingen er prima in! De open keuken maakt dat je alles kan volgen wat de chef doet en ook alles kan vragen.

In de avond serveert het hotel sharing plates van tapas of gewoon hoofdgerechten van de kaart. Ook het ontbijt was om je vingers bij af te likken. Verse sapjes, vers brood, verschillende jammetjes en een wafelijzer (waar ik totaal niet mee om kon gaan).

Ik vergeet bijna te vertellen dat het hotel echt in hartje centrum ligt. Met drie koprollen ben je bij het centraal station (dat overigens ook echt de moeite waard is om een bezoekje te brengen).

Stadstour met Voyage Local


Gooi al je vooroordelen van een stadstour overboord. Die hop-on-hop-off bussen zijn we namelijk allemaal echt wel zat, toch? Stel je een persoonlijke, kleinschalige en moderne tour voor in een busje waar iedereen mee op roadtrip zou willen. Dat was de stadstour van Voyage Local. Een plafond waar je doorheen kan kijken, een stoel waar je in weg kan zakken en open raampjes zorgen ervoor dat je kan genieten van een tour door verschillende wijken en langs oude bezienswaardigheden. Tussen neus en lippen door vertelde Jamil (de tourguide en oprichter van Voyage Local) dat het busje eerst bij een boer als eendenhok diende. Jamil heeft hem gekocht en laten opknappen. Nou, zie hieronder het resultaat.

Passie. Dat is wat Jamil uitstraalde. En hij wist ongelofelijk veel! Tussendoor kwamen leuke details aan bod zoals het feit dat er in de studentenbuurt op elke straathoek Mariabeeldjes hangen. Niet omdat ze gelovig zijn, maar omdat de broeders bij het laten ophangen van een Mariabeeldje gratis straatverlichting aanlegden. Dat aanbod hoef je een student ook geen twee keer te doen. Ook zijn we langs de rijkste wijk, de oude haven en het appartement gereden waar de film Loft is opgenomen.

Chocoladetour 


Ik dacht dat ik wist wat chocolade was. Blijkbaar niet. Want in Antwerpen heb ik pas echt chocolade geproefd. Helemaal niet erg, want volgens de chocolatiers (en organisator Bert van Thilborgh) word je niet alleen gelukkiger van het eten van chocolade, maar wordt je geheugen er ook beter van. Hoe wetenschappelijk dat onderbouwd is, laat ik maar even in het midden. Eerst kwamen wij langs Joost Arijs. Hier heb ik een praline met saffraan geproefd. Heerlijk! Vervolgens langs The Chocolate Line waar het gasfornuis nog staat dat Napoleon gebruikt heeft (of heeft laten gebruiken). Hier heb ik een potje cacaopoeder gekocht en daarmee twee aapjes in het wild gesteund. Wat zouden die aapjes toch zonder mij moeten?

Ook Royce’ Chocolate was prachtig! Op de eerste verdieping zit hier een gezellig onontdekt barretje dat leuk is om een keer te proberen! Tot slot was Del Rey aan de beurt. Hier verkopen ze ook bruidstaarten, ijs en chocolademelk waarvan je de chocola uit bolletjes mag kiezen die in de lucht hangen. Logisch gevolg: ik hoefde de rest van de avond niet meer te eten.

Ik heb het enorm naar mijn zin gehad in Antwerpen. Mocht je nog vragen hebben of andere Belgische tips hebben, dan hoor ik het graag!