proeven

Koffie, het is één van mijn beste vrienden. Ik vond onderstaande tag bij collega blogger Sylvia Kuijsten en werd meteen vrolijk na het lezen van de eerste vraag. Geen twijfel over mogelijk; ik vertel met plezier over mijn liefde voor koffie.

1. Wanneer dronk jij je eerste kopje koffie? En hoe smaakte dat?
   Ik was een laatbloeier qua koffie drinken, mijn eerste volledige kopje koffie dronk ik zo ongeveer op mijn twintigste. Een kopje Senseo, nu gruwel ik ervan maar toen smaakte die eerste prima.
2. Met wie drink jij graag koffie?
   Met vrienden buiten de deur en dan het liefst bij mijn favoriete koffiezaken koffie bij Teun en Inspire Coffee Company. Maar ik kan ook heel blij worden van de ouderwetse filterkoffie op een zondagmiddag bij het thuisfront in Schijndel.
3. Op welke momenten van de dag drink je koffie?
   Op werkdagen het liefst in de ochtend om wakker te worden. In het weekend na de middag, zeker als ik het thuis drink maak ik er echt een momentje van en drink ik het liefst uit één van de koffiekopjes van mijn oma.
4. Wat is je favoriete koffievariatie?
   Latte met sojamelk. Hoewel ik het nooit heb laten onderzoeken, vrees ik voor een (lichte) lactose allergie. Sojamelk is een goede vervanger voor de volle melk en maakt de latte extra smaakvol.
5. Wat is je favoriete koffiemerk?
   Illy. Moet ik dat nog uitleggen ;)?
6. Probeer je vaak nieuwe soorten/smaken uit, of blijf je trouw aan één soort/smaak?
   Nee eigenlijk niet, maar het lijkt me een goed plan om binnenkort eens een totaal andere smaak te gaan proberen. Proef jij mee?
7. Heb je aparte soorten soorten/smaken in huis voor je gasten?
   Mijn gasten zijn nogal dol op de cappuccino van mijn Dolce Gusto apparaat. Het zijn twee aparte cupjes per kopje, waardoor het niet zo proeft als ‘uit een zakje’.
8. Waar koop jij je koffie?
   Gewoon in de supermarkt.
9. Hoe drink jij je standaard kopje koffie?
   Met een klontje suiker, zelfs in de zoete latte.
10. Wat vind jij het lekkerst bij de koffie?
    Appeltaart met slagroom, hoe cliché het ook klinkt.
11. Een gemene: nooit meer koffie of nooit meer thee?
    Dat is inderdaad een gemene, ik denk dat ik dan kies voor nooit meer koffie omdat ik meer thee drink op een dag. Maar dan zou het leven wel een stuk saaier zijn, zonder alle bijzondere koffiemomenten waar en met wie dan ook.

Een zonnige tocht door de weilanden van Breda. Ik ging vandaag op zoek naar boeren die mij verse groenten en fruit konden verkopen, zo van het land. Helaas bij thuiskomst werd deze zonnige ochtend overschaduwd door het nieuws van de vliegramp in Frankrijk. Ik ben er stil van en begrijp niet hoe in één klap zoveel mensen weg zijn, door het neerstorten van één vliegtuig. Het doet je weer beseffen dat het leven kort is en dat ieder beetje geluk al bijzonder kan zijn.

Dat beetje geluk vond ik zeker vandaag. Zoals ik aangaf in mijn blog over superfoods: ik wil weer echt vers eten proeven. Als een ware Yvon Jaspers maar dan zonder brieven ging ik op weg naar de boeren in de omgeving. Zonder een duidelijk plan stapte ik vanochtend in de auto en zag ik al snel in de Haagse Beemden een aardige boerin met een winkel.

Wat zag het er allemaal lekker uit. Er hing een ouderwetse bel en na een paar minuten kwam de boerin naar mij toegelopen. Ik besloot lekker los te gaan in haar winkeltje, want vanavond komt een vriendin eten en er staat jachtschotel op het menu. Ik kocht dus flink in, maar de schade was maar zeven euro. Daarvoor wil ik nog weleens vaker een paar kilometer extra rijden. Tevreden liep ik weer naar buiten en besefte ik dat ik eigenlijk mijn doel al bereikt had.

Maar voor de lunch kon ik nog wel wat speltbrood gebruiken. Op naar de molen in Terheijden (een dorpje vlakbij Breda) maar helaas was deze gesloten. Maar toch kwam ik aan vers brood; er stond een kleine markt in het centrum met een bakker, een kaasboer en een groenteboer.  Op de terugweg bedacht ik mij nog wel dat ik een volgende keer terug wil naar de molen, want daar kocht ik jaren geleden heerlijk zoete honing voor in de thee.

Ik zag onderweg een pittoreske haven envoelde mij voor even toerist in het buitengebied van Breda. Een box van HelloFresh is er niets bij, met deze ingrediënten heb ik mijn jachtschotel al bijna compleet. Het kost wat meer tijd en moeite, maar op deze manier is de voorpret om te gaan koken al groot.

Ode aan verse groenten en fruit van de boeren, ze zijn betaalbaar en vaak dichterbij dan je denkt!

Ben jij al aan de superfoods? Deze voedingsmiddelen zouden door een hoog gehalte aan goede voedingsstoffen en antioxidanten allerlei positieve effecten hebben op de gezondheid. Maar de populariteit hiervan lijkt al weer te dalen, want zelfs het Voedingcentrum beweert dat deze eigenlijk niet bestaan.

Bij superfoods denk ik altijd aan een ontbijtje bij een ex geliefde. Hij at iedere ochtend havermout met sojamelk opgewarmd uit de magnetron. Ik ben de beroerdste niet als het gaat om het uitproberen van nieuwe gerechten, dus ik dacht ik doe romantisch mee. Ik nam een eerste hap en moest bijna kokhalzen. Dat eindeloos kauwen op taaie havermout en dan die plakkerige substantie die door je keel gaat. Ik heb nog nooit zo lang over een ontbijt gedaan. Ik begrijp echt niet dat iemand voor de lol dit iedere ochtend eet om gezond op te starten. Respect, maar mij maak je eerder intens gelukkig met een boterham met pindakaas.

En dan Quinoa. Dat hoor je ook steeds vaker in de wandelgangen en in reclames. Eerlijk gezegd weet ik niet eens precies wat het is. Een vervanger voor rijst met een extra biologische smaak gok ik. Maar wat is er dan mis met Zilvervlies rijst met groenten, een mager sausje en kip?

Wel moet ik eerlijk bekennen dat ik af en toe de smaak mis van echt verse groenten en fruit. Als kleine Kareen werd in verwend met alles vers van het land bij de boerderij van opa en oma. Zelfs de eieren kwamen rechtstreeks van de kippen. De aardbeien aten wij zo van de plant en sorry vegetariërs maar het biefstuk van de koeien daar; die smaak is echt met niets te vergelijken. Dus heb ik besloten dat ik mijn eigen ‘superfoods’ ga zoeken bij de boeren in de omgeving van Breda. Een toer de boer, op naar het platteland en binnenkort hier te lezen!

Vandaag vierden we met veertig vrouwen de verjaardag van mijn nicht N., want zij zal binnenkort de mooie leeftijd van veertig bereiken. In het Ketelhuis in Eindhoven, het oude transformatorhuis van Philips. Er was één voorwaarde om binnen te mogen: we moesten op hakken verschijnen.

Voor de meeste vrouwen is dit vast geen enkel probleem en staan zij voor hun kast te bekijken welke hakken het beste passen bij de outfit die zij dragen.

Bij mij…was er geen keuze. Ik draag nooit hakken. Gelukkig was mijn tante zo lief om die hoge hakken voor mij mee te nemen, en ik moet zeggen wat was ik ineens een hele dame.

Als creatieveling voelde ik mij meteen thuis in het hippe Ketelhuis. Met mijn tantes en andere nichten wilden wij ons al op een tafel storten om aan te schuiven voor de lunch. Maar dat was niet de bedoeling, de groep werd gehusseld waardoor je met onbekenden aan tafel kwam te zitten. De gesprekken liepen soepel en de vis was zo vers en smaakvol, ik genoot van iedere hap.

Maar het meest verrassende van deze middag was gastvrouw Lisa Portengen. Zij gaf ons in zeven stappen tips en trucs om smart & sexy te zijn en te blijven. Dit klinkt misschien wat oppervlakkig, maar dat was het allesbehalve. Er kwamen zelfs tranen, alles kon en mocht vandaag. Haar belangrijkste boodschap was om alle negatieve gedachtes en energie om te keren naar een positieve mindset. Laat je niet meevoeren door de onzin in je hoofd en ga (zoveel als kan) lachend de wereld tegemoet. Dan komt de rest echt vanzelf. Ze bracht het met zoveel humor en enthousiasme dat je er hoe dan ook iets mee wil gaan doen. Zeker in deze grijze dagen voor kerst kon ik dit schopje onder mijn kont goed gebruiken.

Lieve N., bedankt voor deze boodschap en de overheerlijke zondagse lunch. Ik wens jou nog zoveel smart & sexy jaren!