Ze zeggen vaak dat geluk in de kleine dingen zit. Hoe kan het dan dat de liefde voor je kind zo groots voelt? Zesentwintig september tweeduizendtwintig zijn wij de apetrotse ouders geworden van onze zoon Idris. Na een bevalling van negenentwintig uur (valt best mee toch…) wisten we ein-de-lijk wie er negen maanden lang in mijn buik woonde.
Romper stress
Het is liefde op het eerste gezicht . Zelfs als hij midden in de nacht hard huilt om zijn flesje. Als hij met al z’n kracht vecht als ik een mooie maar oh zo onhandige romper aan wil doen. Als hij krampjes heeft en daardoor niet wil en kan slapen. Het maakt me niets uit, hij hoort bij ons alsof het altijd al zo geweest is.
Kraamvisites
Door de coronapandemie staan de kraamvisites op een laag pitje. De vele berichten, kaarten en cadeautjes via de post maken het minder erg. Het geeft ons bovendien extra tijd om te wandelen, te badderen en ieder sprongetje dat hij maakt heel bewust mee te maken. Wat een verhaal hoort hij later over zijn geboortejaar tweeduizendtwintig.
De naam
En dan heb je dus negen maanden de tijd om een naam te verzinnen. We wilden geen alledaagse naam en dat is gelukt! Bijna dagelijks hoor ik de vraag Hoe komen jullie aan de naam Idris? Een paar jaar geleden bezochten we een film met acteur Idris Elba. Na de twintig weken echo hakten we de knoop door, onze zoon krijgt de voornaam van deze stoere acteur.
Bij het maken van het geboortekaartje zochten we de betekenis op:
Idris is een Keltische jongensnaam. Het betekent `vurig`.
Wat denk jij, hebben we de juiste keuze qua naam gemaakt? 😉
