Browsing Category

overig

overig

Ik trap er steeds weer in

Heb jij dat ook? Je leert iemand kennen maar hebt het gevoel dat er iets niet klopt. Of je sluit een zakelijke overeenkomst maar er is wat mis mee. Met het hoofd is het niet te verklaren. Je ziet het vast verkeerd of het komt door die nacht met weinig slaap. Ach maar gewoon accepteren hoe het is, toch?

Ik trap er steeds weer in. Ik stop zo’n gevoel weg en denk dat het onzin is. Of nog erger: dat ik mij aanstel. Maar dat ga ik niet meer doen. Want mijn intuïtie heeft nog nooit gelogen. Nooit! Ik spendeer uren met vriendinnen om erover te praten. Ik wil het verklaren. Vervolgens ga ik thuis door met malen totdat ik denk dat ik de oplossing heb gevonden.

Terwijl ik alleen maar hoef te vertrouwen. Op mezelf en mijn gevoel. Ik geloof, nee ik weet zeker dat ik daar al een goede start mee gemaakt heb. Want na een flinke time out op het werk ben ik weer bijna de oude. Of is het een nieuwe ik? Het maakt niet uit, want ik betrap mezelf erop dat ik regelmatig meezing met de radio. Of de slappe lach krijg om niets. Weinig in mijn hoofd. Helemaal in mijn lijf. Ik verslind boeken en leer mijn vrienden en familie nog beter kennen. Zorgzaam, adviserend en ze zijn er voor mij. Zonder er speciaal om te vragen.

intuitie

overig

Waarom genieten een kunst is

Het ene moment sta ik als Indiaan in een drukke stad te proosten op het leven, het volgende moment hoor ik dat mijn oom er plotseling niet meer is. Ik snap er niets van. Ik wil het zelfs nog niet snappen.

Kroegentocht
Deze week gingen mijn gedachten regelmatig terug naar een zondag van jaren geleden. Mijn peettante en oom kwamen naar mijn huis in Breda en we besloten een zelf geïmproviseerde kroegentocht te houden. We begonnen bij de Irish Pub en voor ik het wist had ik een halve liter donker bier in mijn hand. Daarna belandden we in een foute kroeg met Hollandse muziek en zongen we hard mee met de nummers door de microfoon. Uitgelaten verlieten we met zijn drietjes de stad weer, wat een onverwachts plezier was het op deze zondagmiddag.

Uitzonderlijke uitspraken
Genieten lijkt soms wel een kunst in tijden van stress en van alles en nog wat moeten, maar dat kon mijn oom als de beste. Duiken, golfen, skiën, buurten bij opa en oma op de boerderij en met zijn kinderen en kleinkinderen op pad. Zijn vrolijke en hartelijke vertelstem, de grappen en de uitzonderlijke uitspraken, ik zal ze nooit vergeten. ‘ Waar je van droomt kun je niet van wakker liggen,’ die tekst hang ik nog eens op een tegeltje boven mijn bed.

Een grote man
Zijn zakelijke inzicht zorgde er bij mij voor dat ik vanzelf ging nadenken over een toekomstige baan als schrijfster. Ik beloof je ome Frans, die baan gaat er ooit komen. Ik had nog zoveel van hem willen en kunnen leren. Een grote man voor zijn familie én het familiebedrijf Den Ouden, dit gemis is nu al zo voelbaar in ons dorp.

Ik ben verdrietig en velen met mij, maar neem het van hem over: ik zal nooit stoppen met genieten.

overig

Jan en alleman

Het blijft voor mij het meest lastige onderwerp om over te schrijven. De liefde. Wat vertel ik wel en niet hier? Ga ik de diepte in of houd ik het oppervlakkig? Nee. Ik open mijn hart. Steeds een beetje meer.

Vanochtend praatte ik daarover met M. bij lunchroom Jan en alleman in Breda. Ik ken haar van het basketballen en we kwamen erachter dat we allebei van koffie houden. En van (het praten over) de liefde. Hoe lastig het kan zijn om echt te vinden wat je ‘zoekt’.

Soms wankelt het nog wat in mijn en haar leven en dan ben je extra vatbaar voor aandacht. Ga je dan ook nog eens online daten, dan komt de aandacht vanzelf. Want uit ervaring kan ik zeggen dat een date via internet zo geregeld is. Wat berichtjes op en neer, overstappen naar WhatsApp en dan ga je al snel afspreken.

Makkelijk zou je denken, maar hoe ga je naar een date zonder verwachtingen? Gewoon open erin zonder mening. Dat vind ik lastig. Want door zijn profiel te bekijken heb ik al een beeld. Door het eerste contact via de telefoon word ik enthousiast gemaakt. Maar het gevoel komt pas tijdens de date. Dat kan geen foto of berichtje creëren. Ik ben kritischer geworden. Ga niet met Jan en alleman afspreken. Kijk eerst goed naar het profiel en naar de tekst. Blijf bij mezelf in wat ik wel en niet wil delen.

Vanochtend kwamen we tot de conclusie dat we het nodige leren van het (online) daten, vooral over onszelf. Je weet toch niet hoe het loopt in de liefde en hoe het over een maand is. Of over een jaar. Liever nu plezier maken en jezelf blijven ontwikkelen. Deze koffie krijgt zeker een vervolg, ook buiten het basketbalveld kunnen wij volgens mij veel van elkaar leren.

overig

Afscheid nemen bestaat niet

Vrijdagochtend heb ik mijn beste vriendin geholpen met verhuizen. De laatste dozen ingepakt, het oude huis schoongemaakt en na een warm afscheid vertrok ze naar Venlo.

We hadden een hele duidelijke regel: verhuizen binnen Breda mag maar wel binnen een straal van vijf kilometer. Na vier jaar samen in het studentenhuis te hebben gewoond zijn we beiden meerdere keren van plek gewisseld, maar iedere keer kregen we het voor elkaar om maar een paar straten van elkaar vandaan te wonen.

De tijd in het studentenhuis…alleen dat was al goud! Vanaf het eerste moment een klik die nooit meer is verdwenen. Midden in de nacht kroketten bakken na het stappen en de volgende ochtend uren op bed soaps kijken. In de tuin hangen en spelletjes spelen totdat de zon onderging. Bij elkaar aankloppen en weten dat er een luisterend oor voor je klaar zat met thee.

Hoewel we verschillen qua types hebben we genoeg gemeen: overal waar wij samen waren en zullen zijn maken we het gezellig.We filosoferen erop los en lachen om de stomste dingen. Spontaan voor de deur staan met chocolade als één van de twee dat nodig heeft. Het woord ‘wijntje?’ als bericht is genoeg om daarna met een kussen op de vloer televisie te kijken met chips erbij.

Blij voor haar dat ze dichtbij haar familie en werk gaat wonen. Dankbaar voor de tijd die we in Breda samen hebben gehad. Dit afscheid is een nieuw begin, met een slaapplek in het centrum van Venlo. Dat wordt kruipend naar huis komende carnaval.

MarielenKarin

 

overig

Hoe ik vrienden werd met Netflix

Drie weken geleden besloot ik dat het tijd was om Netflix te gaan ontdekken. Ik wilde weten waar iedereen om mij heen zo lyrisch over is. Een gratis proefmaand afgesloten en na een korte ruzie met Chromecast zat ik er klaar voor. Maar ik was ervan overtuigd dat ik na een maand toch wel uitgekeken zou zijn. Het onwaarschijnlijke gebeurde: ik raakte innig bevriend met Netflix en ga het zekersteweten niet meer opzeggen.

Ik begon met de Deense serie Rita, over een rebelse juf op een school waar het geen moment saai is. Haar onrustige privéleven wordt uitgebreid in beeld gebracht en de karakters in de serie leer je op een diepgaande manier kennen. Na drie seizoenen spreek ik zelf bijna vloeiend Deens. Rita heeft alles: humor, spanning, actie, liefde en de nodige levenslessen voor kinderen én volwassenen.

En sinds vorige week is New Girl aan de beurt, een stuk luchtiger en ik lach me een ongeluk om Jess, de hoofdrolspeelster. Qua uiterlijk lijkt ze op mij met haar donkere haren, blauwe ogen en lange benen. Ook kan ze er net als ik wat van op het gebied van stuntelen en grappen maken die lang niet iedereen begrijpt. Maar waar ik de grens weet, gaat zij steeds net over het randje. Deze serie beschrijft het leven van een single vrouw die vlak na een verbroken relatie samen gaat wonen met drie mannen die nogal van het leven en de vrouwen genieten.

Chefs-Table-Netflix

Dan de documentaires. Via een volger op Twitter kreeg ik de tip om Chef’s table te gaan volgen. Filmmaker David Gelb gaat op bezoek bij zes topkoks om letterlijk een kijkje in hun keuken te nemen. De heerlijkheid van de gerechten druipt van het scherm af. Samen met prachtige natuurbeelden en enthousiaste verhalen van de koks en hun naasten mag je deze docuserie zeker niet overslaan als je Netflix hebt. De koks vertellen over het koken zoals ik vertel over schrijven: een passie voor het leven waar je mee opstaat en weer mee naar bed gaat.

Wat een gemak om zelf te bepalen wanneer je kijkt en voor hoelang. Ik ben godzijdank niet verslaafd geraakt, want ik kijk nooit meer dan zes twee afleveringen achter elkaar. Het geeft rust om niet meer te hoeven zappen. Ik verwacht dat dit een langdurige vriendschap gaat worden.