Ik hop van terras naar kleedje in het park naar zwembad naar zomerfeest.
Intussen denk ik na over de toekomst van mijn blog. Natuurlijk zal ik een
verslag geven van het mooiste festival van Nederland dat ik ga bezoeken:
Lowlands. Maar er gaat ook een metamorfose plaatsvinden op de homepage.
Want als meisje van dertig en een beetje sta je niet vaak stil.
Zo hoort het in deze onstuimige fase.
So stay tuned!
Voor jou hieronder ook wat stof tot nadenken, lees ieder woord.
Weinig woorden nodig deze dagen want het zonnetje is in het land. Het goede leven is buiten: op het strand, in het park, op het balkon of met elkaar lang tafelen in de tuin.
Af en toe wat verloren uurtjes op kantoor, die overleven we ook wel met een ijsje op zijn tijd.
Ga genieten!
Sommige dertigers gaan TROUWEN. Op een mooie vrijdag in juli. In een kasteel met een tuin zoals in Notting Hill. Familie, vrienden en kennissen zijn verzameld voor de ceremonie. De LIEFDE straalt van het bruidspaar af. De ambtenaar vertelt een bijzonder verhaal, natuurlijk over de eerste ontmoeting maar ook over alles waar we dankbaar voor mogen zijn. Op deze dag zijn maar liefst drie grootouders aanwezig en alle ouders van de bruid en bruidegom. Zoals de ambtenaar aangeeft is dat al een zegen op zich.
Het JAWOORD klinkt en de ringen passen perfect. Ondanks dat de muziek wordt ingezet blijft deze locatie veel rust uitstralen. Een buitenplaats omgeven door bomen en fluitende vogels, ik kan geen betere plek verzinnen voor deze plechtigheid.
Daarna champagne, taart en een avond volop feest. Tot in de late uurtjes. Op mijn slippers (de hakken hebben de avond niet overleefd) verlaat ik stilletjes het kasteel.
Wat fijn dat de LIEFDE nog steeds bij dertigers zo goed gevierd wordt. En dat ik een dagje mee mocht proeven.
Lief vriendinnetje, GELUK gewenst met elkaar!
Impulsief zijn. Ik ben nooit een meisje geweest dat het fijn vindt om alles van te voren gepland te hebben. Toch heb ik begin dit jaar pas ontdekt wat het echt betekend om impulsief te handelen. Op het allerlaatste moment besluiten om carnaval voor de tweede avond door te brengen in een andere stad en Breda compleet te verwaarlozen. Mijn reisje naar Griekenland was ook niet zo goed doordacht, maar vooral snel geboekt. En toen kwam afgelopen woensdag: ik kreeg de vraag of ik met Jul en vrienden naar Concert at Sea wilde in Zeeland, er was namelijk ineens een afhaker.
Na een paar uur was het geregeld: ik kon gek genoeg nog vrij krijgen op mijn werk en was niet meer te houden. Dat gevoel na het snelle besluit is al zo bijzonder! Ineens ga je een weekend festivallen aan zee, waarom hierover nadenken? Zon (behalve een paar druppels vrijdag ahum), bier, prima gezelschap en goede muziek. Wat kleding, slippers en kampeerspullen ingeladen en ik was er klaar voor.
De dansjes aan zee waren fantastisch. De groep ook. Met zo’n 11 man in een legertent, dat zorgde zeker voor de nodige lol en slapeloze uren.
Ik heb de smaak te pakken, impulsiviteit brengt veel moois. Ik hoop dat ik dit door kan zetten de rest van het jaar, want ik zie de afspraken alweer groeien in mijn agenda.
Zeker wat gaatjes open laten dus, voor spanning en avontuur.
Vertel eens, heb jij een leuke impulsieve ervaring gehad die je wilt delen?
Ik was het even kwijt. De volle aandacht. Druk met Whatsappen, Wordfeud, Quiz Battle en ik mocht geen tweet missen. Zoveel informatie en prikkels, wat een chaos in mijn hoofd. Eigenlijk kon ik niets echt vasthouden. Fragmenten van alles en toch niets.
Totdat hij viel. Boem! Scherm van de Samsung kapot, weg digitale wereld. Het gekke was, er kwam geen enkele emotie. Geen boosheid vanwege mijn klunzige gedrag of verdriet omdat ik niets meer op kon zoeken en geen spelletje meer kon winnen. Ik nam een slok van mijn koffie en voelde totale rust.
Ik besefte dat het daarom draait. Aandacht voor het nu en voor mezelf. Voor de prachtige bomen hier aan de Mark, die al vol ligt met bootjes. De vogels die steeds een andere melodie fluiten en het zonnetje dat eindelijk wat langer bij ons blijft.
Genieten van ieder moment, zonder het eeuwige stemmetje dat vraagt naar morgen.
Ga je mee naar het nu?