overig

Je kent ze wel. Van die vrijgezellenfeestjes waarbij je na afloop denkt: ben ik nou echt
€ 200 euro armer? Maar dat was afgelopen zaterdag zeker niet het geval! Low budget maar een dag die zeker een dikke tien krijgt. Het festijn begon met koffie en rosé champagne (geen aanrader voor je darmen) en een waar All You Need Is Love moment.
Nee er was geen oude liefde opgetrommeld of een foute stripper, maar een goede vriendin uit Engeland van de aanstaande bruid.

Wat een verrassing en de tranen toonden een mooie vriendschap. Vervolgens in het zonnetje de stad in en lekker aan de High Tea bij Inspire. Klopt, het is die koffiezaak waar ik mijn homepage foto heb laten maken. Volgepropt naar het huis van de ouders, die waren op vakantie waardoor we ons niet in hoefden te houden. Want er stonden heftige dingen op het programma: Ezeltje Prik, het 30 Seconds spel en een quiz met vragen over de bijna getrouwde lady. Afgesloten met friet en wijntjes ging iedereen met een vrolijk gevoel naar huis.

Nu op naar de bruiloft, de jurk hangt al klaar in de kast. Party hardy!

Een jaar offline, Journalistiek student Bram van Montfoort deed het in 2012.
Wat een prestatie in deze tijd van Twitter, Facebook, mail en Whatsapp.
Hij ging volledig offline, geen mobiele telefoon en geen internet. Zelfs vrienden of
familie mochten niet namens hem iets opzoeken of voor hem bellen.

Kun jij het je nog voorstellen? Weer naar de bibliotheek om artikelen te zoeken
voor dat ene project op school. Bellen met een vaste telefoon of in de schaarse
telefooncellen die Nederland nog heeft. Activiteiten missen, want de leukste
feesten en bijeenkomsten worden meestal aangekondigd via Facebook of Whatsapp.

Maar hem bracht het naast deze obstakels ook veel rust en nieuwe inzichten.
Google mocht natuurlijk niet gebruikt worden, dus belde hij vaak met een bekende
om het toch op te lossen. Hij stond regelmatig te vroeg bij een trein, terwijl hij
normaal altijd moest rennen voor die ene verbinding. Bram reisde veel en heeft na
jaren zijn biologische vader weer gezien. Ondanks dat vrienden en zijn prille liefde af
en toe klaagden over zijn beperkte bereikbaarheid zijn ze na een jaar nog steeds in zijn leven. Terecht natuurlijk. Een echte aanrader dit boek, ik ging bijvoorbeeld weer
kaartjes sturen naar vriendinnen en wie weet begin ik weer eens aan een ouderwetse
brief.

Zou jij het kunnen, een weekend volledig offline of zelfs een hele week?

Na maanden klagen over dat ellendige hardlopen was de grande finale
toch eerlijk waar geweldig. Na een halve nacht buikgriep (waren dat de
stalen zenuwen of de sushi van vrijdag?) stond ik aan de start met weet
ik hoeveel mensen. De vijf kilometer doet iedereen kwam ik achter. Maar
niet iedere hardloper wordt aangemoedigd met een creatief spandoek!
Helaas liep ik te snel om deze te zien, maar ik heb van iedere kilometer
genoten.

Een jongen met een drumstel onderweg die maar bleef spelen, ineens een
harde gil met ‘kom op Karin’ en ik was al over de helft. De adrenaline gierde
door mijn lijf, de laatste meters over de brug bij de Haven voel ik nog tot in
mijn kuiten. Ik  zal het nooit vergeten, mijn eerste en laatste deelname aan
de Singelloop in Breda. Met een tijd om trots op te zijn.

Er zitten van die dagen tussen. Als een paard in een flinke galop door de dag. De ene mail naar de andere stroomt binnen en na een
uur weet je al niet meer waar je het zoeken moet. Intussen blijft de telefoon rinkelen en moet je toch eigenlijk dringend naar de wc.

Weet je hoe vaak ik ‘ik hoor het graag, alvast dank’ op een dag typ? En hoe gewoon het is geworden om via Google alles maar dan ook alles op te zoeken?

 
Na acht hectische uren kom ik thuis en denk ik aan mijn lieve oma. Deze krachtige vrouw was ook een werkpaard maar dan in de buitenlucht. In haar lange leven geen mailtje
verstuurd en toch niets gemist. Google had zij niet nodig, er kwam iedere dag wel iemand op bezoek bij de grote boerderij van opa en oma om advies aan te vragen.  Levenservaring leer je niet op internet, maar door veel te praten met allerlei soorten mensen. Door gewoon
buiten te zijn en de natuur om je heen te voelen.

Maar in 2013 heeft bijna iedereen wel een kantoorbaan. Geloof me, ik vind mijn werk zeker goed en uitdagend. Maar stiekem zou ik op zo’n haastige dag even het kantoor uit vluchten. Naar de boerderij, spelen net als vroeger en de paarden aaien. Want daar horen
zij thuis, buiten in de wei.

Nog twee weken. Nog zes kamelen en een landcruiser nodig.
Easy Way doet mee aan de Singelloop voor oneMen. Als amateur
hardloper ren ik 5 kilometer mee. Intussen haal ik geld op voor
pionier Aniley van oneMen. Samen met mijn collega’s.

Na ongeveer twee maanden trainen heb ik ontdekt dat het hardlopen
niet in mijn bloed zit. Maar het steunen van een initiatief wat
nu zo dichtbij mij staat wel. Daarom voor één keer in mijn blog een
verzoekje. Doneer iets kleins, zodat deze pionier dichter bij zijn doel
komt: het opzetten van mobiele scholen in Ethiopië. Ieder kind heeft
onderwijs nodig, en zoals je in onderstaand filmpje kunt zien weet
Aniley precies op welke manier.

Intussen duik ik nog een paar keer het bos in voor wat rondjes.
Op zondag 6 oktober gaan we hardlopen en genieten, rondom de singels
van Breda. Doneren kan via deze link, iedere euro maakt ons en vooral
oneMen al heel blij: Easy Way maakt kilometers voor oneMen