Nog maar net zes jaar en zojuist geslaagd voor haar zwemdiploma B! Hoe stoer is dat. Want het afzwemmen is wel iets serieuzer geworden dan in mijn kindertijd. Dat doe je niet zomaar even.
Het is topdrukte bij het zwembad in Hilvarenbeek. Ik neem plaats in de kantine, want als tante kun je niet het bad in. Dat blijkt niet erg te zijn, want ik krijg al snel gezelschap van twee oma’s die hun kleinzonen aanmoedigen. Eén van de oma’s vertelt hoe het er in hun tijd aan toe ging. Of juist hoe het niet ging. Zomaar in bikini of badpak in het openbaar kon echt niet en deed je dat wel dan moest je je diep schamen. Bovendien was er te weinig geld voor zwemles en werd het niet vanuit school georganiseerd. Belachelijk vond zij dat, want ze gingen wel regelmatig in het water bij huis ‘zwemmen’ en dat was best gevaarlijk. Op haar veertigste heeft ze pas een zwemdiploma gehaald, samen met haar man. Zodat ze tenminste samen met haar kinderen kon gaan zwemmen.
Intussen zwemt mijn nichtje de sterren van de hemel. Knap dat ze zo jong al die borstcrawl helemaal onder controle heeft en zonder zenuwen zeven meter onderwater zwemt. Ze raakt niet afgeleid, zelfs niet als ze uit het zwembad stapt en mijn lachende gezicht ziet voor het raam. We zwaaien naar elkaar en ze springt er weer in voor de laatste ronde.
Na afloop verzamelen we in de kantine en eten we nog een ijsje. Ze gaat zelfs voor C nu en raad eens wie er dan weer trots op de eerste rij zit?
