Alexander Markowitz heeft als hoogleraar Informatica onderzoek gedaan naar de psychosociale gevolgen van het gebruik van smartphones. Ik heb zijn boek gelezen en ben bijna geneigd dat ding in de prullenbak te gooien.
Want dat ding, de iPhone die hier in het zicht voor me ligt onderbreekt mijn concentratie om de haverklap. Als ik naar het buitenland ga en vervolgens een weekend of een week zonder Wifi leef merk ik direct dat ik rustiger ben. Waarom ben ik in het dagelijks leven dan zo gek om zelfs tijdens het wachten in een rij bij de supermarkt dat ding uit mijn tas te pakken?
In het boek vergelijkt Alexander dat met gokken in een casino: je weet dat je niet iedere keer de hoofdprijs wint maar de kans erop maakt het de moeite waard om het te doen. Je scrolt door de tijdlijn op Facebook omdat je op zoek bent naar dat ene interessante bericht. Intussen lees je de rest van de berichten half en raak je vermoeid van alle teksten en foto’s die op je af komen. Zou je de tijdlijn uitprinten dan kun je het grootste gedeelte weggooien en zullen er hooguit een paar berichten de moeite waard zijn om te lezen.
Intussen legt ons smartphone gebruik druk op onze relaties, de rust is ver te zoeken met dat ding in de buurt en we worden er niet productiever op. Hoe kun je die ene opdracht op het werk klaar krijgen als er intussen twintig mails en dertig WhatsApp berichten binnenkomen die je het liefst snel leest en beantwoordt? Dat gaat niet en daarom kunnen we aan het einde van een werkdag het gevoel hebben dat er niets uit onze handen is gekomen.
Ik merk dat ik tijdens het lezen bewust word van mijn eigen smartphone stress en door de wijze woorden van Alexander wil ik veranderen. Ik leg het mobiele apparaat weg als ik bezoek krijg of een rustige avond samen of voor mezelf wil. In de supermarkt en bij de bushalte kijk ik om me heen en maak ik een praatje in plaats van dat ik klets via een schermpje. Ik drink koffie ergens en lees een boek in plaats van dat ik Facebook open om te kijken hoe het met een oud collega gaat. Want hoe belangrijk kan een online boodschap zijn dat je daarvoor een waardevol gesprek of moment opzij zet?
2 Comments
Hee, wat leuk, jij leest ‘m ook! Confronterend hè… 88 keer per dag pakken we onze telefoon en we zitten er tweeëneenhalf uur per dag op… pffff! Mijn inspiratie-artikel vam volgende week gaat er ook over. Geïnspireerd op de vasten-actie.
Jouw ‘digitale dieet’ ziet er goed uit. Mooi voorbeeld voor mij voor als het Pasen is en ik ineens weer op alle sociale media ‘mag’. Want terug naar tweeëneenhalf uur per dag wil ik echt niet meer!
Ja heel confronterend, terwijl ik aan het lezen was besefte ik pas goed hoe snel ik afgeleid ben door mijn mobiel. Leuk, ben benieuwd naar jouw inspiratie-artikel. En inderdaad, tijd voor een omslag met Pasen veel succes Jamie!