Zaterdagochtend was het zover: namens de ANWB mocht ik deze E-bike van Amslod testen op de Veluwe. We verzamelen met alle deelnemers van het testteam om 10.00 uur bij Kasteel Cannenburch in Vaassen. De sfeer zit er direct goed in, met blije gezichten en gele ANWB shirts krijgen we ieder onze eigen E-bike toegewezen voor de fietstocht van 37 kilometer.
Het eerste gedeelte tot de lunch besluiten we als groep bij elkaar te blijven, omdat de razende reporter wat interviews wil doen. Nadat we bij de eerste afslag even de verkeerde kant op gaan (het is je vergeven Bert 😉 ) merken we dat een kaartje met knooppunten voldoende is om niet te verdwalen. Je hoeft amper moeite te doen om snelheid te maken, waardoor het zelfs met 28 graden een uitdaging is om bezweet terug te komen.
De Amslod rijdt soepel, heeft een lekker zadel en tijdens de challenges voorafgaand aan de lunch merk ik dat ook het sturen prima gaat. We slalommen langs pionnen met en zonder zware boodschappentas achterop en bijna iedereen heeft juist een betere tijd met de zware bagage, wat een verrassende ontdekking! De laatste challenge is de moeilijkste: zo langzaam mogelijk voortbewegen op de fiets over 10 meter zonder af te stappen. Ik heb ongeveer de snelste tijd, omdat ik vergat om te blijven remmen onderweg.
Een lunch met verse soep, sandwiches en koffie geeft nieuwe energie voor het langste gedeelte van de tocht. De groep splitst zich en ik fiets met vrolijke Vera door het Veluwse landschap met schattige boerderijen. Het is behoorlijk warm nu dus ik ben blij dat we genoeg kilometers door de bossen mogen maken. Wat een genot om op een ontspannen manier te fietsen zonder dat je moe raakt. Je hebt de tijd om de natuur te aanschouwen en we stoppen op de bijzondere plekken voor een foto of video momentje.
Even wisselen we van fiets en zit ik op de Keola, ik merk dat ik bij deze E-bike een andere snelheid en ondersteuning moet instellen om soepel te blijven fietsen. Ik ben niet zo technisch, maar als ik de verhalen van de andere deelnemers hoor die al twee tochten gehad hebben geloof ik meteen dat iedere fiets weer heel anders rijdt en werkt. De ‘mijne’ heeft bijvoorbeeld een extra krachtige middenmotor waardoor deze geschikt is voor ieder landschap. Vandaar dat de heuvels niet voelen als heuvels en wind tegen bijna geen opgave is.
Vera blijft hangen op een plek om de beste vlog ooit te maken en ik besluit de laatste kilometers door de bossen alleen te doen. In het begin is het rustgevend en merk ik dat ik nog beter let op de omgeving. Toch lijkt het daardoor alsof de eindstreep langer duurt, dus volgende week blijf ik samen fietsen en staat de route ‘Kroon op de Deltawerken’ in Westenschouwen op de planning, met een geheel andere E-bike.
No Comments