Ik hoop dat we volgende maand nog met hetzelfde aantal personen zijn. Donderdag veranderde het vredige schrijfcafé in het Hijgend Hert in korte tijd in een felle discussie. Terwijl het onderwerp dat normaal gesproken niet snel zou oproepen. Bloggen is toch het meest fantastische onderwerp om over te praten?
Na een eerste schrijfoefening mag ik kort wat vertellen over mijn blog en lees ik één van mijn publicaties voor aan het publiek. Zul je net zien dat het deze keer extra druk is, dus met enige zenuwen begin ik mijn praatje. Iedereen luistert aandachtig, totdat de vraag komt hoe je de lezers naar je blog kunt krijgen. Ik noem het woord ‘Facebook’ en de mannen en vrouwen van vijftig plus krijgen een paniekaanval.
Ik wil niet op Facebook, dan moet ik reageren en iedere keer online blijven! Ik praat alleen via Whatsapp, wat moet ik met Twitter?
Samen met mijn leeftijdsgenoten probeer ik ze rustig te krijgen en vooral de voordelen te benoemen van het bloggen in combinatie met Social media. Je mag ook alleen bloggen voor vrienden en familie. Niets moet, als je maar plezier hebt in het schrijven.
Karen die samen met Monique het schrijfcafé leidt doet nog een poging iemand over te halen om zijn gedichten in een blog te gaan zetten. Ik wil geen reacties. Nee, ik ga dat niet doen niets voor mij.
Wat geniet ik hiervan. Dat iedereen zonder schaamte zijn mening geeft en niet wil meebuigen. Tegendraads ten opzichte van de online wereld, terwijl onze generatie polsklachten heeft en zelfs met de mobiele telefoon naar bed gaat.
Van de afsluiting geniet ik nog meer. Ik krijg bloemen en een kaart als dank omdat ik wat wilde vertellen over mijn blog, plus een gratis deelname. Lieve Karen en Monique, bedankt voor de waardering en dat ik dankzij jullie het podium op durfde!
2 Comments
Ha Karin, je hebt je verhaal met verve gebracht en de discussie was zeker de moeite waard 😉 Wat een vuur wakkerde je aan! De grootste weerstand tegen bloggen bleek de reactiemogelijkheid en de tijd die erin gaat zitten om weer te reageren op de reacties. Ouderen zijn nu eenmaal trager en bedachtzamer dan jongeren die snel reageren en dan weer in een mum van tijd met iets anders bezig zijn. Ik denk dat je goed hebt laten zien dat bloggen niet zwaar hoeft te zijn en dat iedereen het luchtig en op zijn eigen manier kan doen. Dank je wel voor je boeiende presentatie!
Ha Monique, ja dat wil ik ook vooral overbrengen dat je blogt voor je plezier zonder verdere verplichtingen. Niets moet. Graag gedaan ik kijk alweer uit naar het volgende schrijfcafé!