Jas aan omdat het fris lijkt buiten. Nadat ik een zware tuintafel en stoelen heb gekocht loop ik (inmiddels zonder jas) zwetend over de meubelboulevard. De zon verdwijnt ineens en de wind wordt krachtiger. Jas toch maar weer aan.
Thuisgekomen is de temperatuur onaangenaam koud dus ik draai de verwarming omhoog. Totdat de zon terug is en de woonkamer meteen een sauna lijkt. Hop, de verwarming snel uit want dat is toch zonde van het geld…
Ik krijg er stress van. Ik vind de net-niet-lente stom. Iedere ochtend dubben wat ik aan moet doen. De hele dag koukleumen in mijn zomerjasje omdat ik te positief de deur uitliep. Mij belachelijk voelen met een sjaal om terwijl het zonder niet te doen is ‘s avonds op straat.
Kom eens op met die lente met oneindig veel zonnestralen. Zweten totdat je erbij neervalt. Slippers aan en absoluut geen jas. Ik maak mijn balkon schoon en zet de plantjes en kruiden klaar. April doet wat hij wil, maar ik ook.
No Comments