Zesenzestig kaarsjes

Het lijkt alsof ik een lang weekend naar zo’n wellness oord ben geweest. Twee dagen bij het thuisfront en ik voel mij als herboren. Mijn vader (ons pap) is vandaag zesenzestig jaar geworden en de feestelijkheden begonnen gisteren al.

Aan de lange tafel wordt bij iedere verjaardag over de meest uiteenlopende onderwerpen gepraat. Het laatste nieuws van de beide families, de problemen in de wereld en last but not least: slap geouwehoer.

Daar zijn wij goed in als Vennen en Kraaien. Praten over niets maar op zo’n manier dat het toch lijkt dat het ergens over gaat. Bijven hangen in grappen die al vaak gemaakt zijn maar toch weer zorgen voor buikpijn van het lachen. Mijn oom die wat mij betreft de spreuk van het jaar erin gooit: ‘ Waar je van droomt kun je niet van wakker liggen.’

Rond elven ga ik naar bed en besluit ik zijn raad op te volgen. Hierdoor val ik rustiger in slaap dan anders, zonder ook maar één gedachte. De volgende ochtend blijft de rust er goed in, want ik kan bubbelen en de Viva lezen totdat het ontbijt klaarstaat. Alsof dat nog niet genoeg verwennerij is, gaan we daarna met het gezin en aanhang lunchen en pesten in het dorp. Tot slot worden wij bij terugkomst verrast door Sinterklaas die dit jaar eerder ons huis in Schijndel heeft gevonden. De cadeautjes vliegen in het rond en tevreden vertrek ik van de plek waar ik weer helemaal kind mocht zijn.