Dokkum, 1963
Een van de koudste winters ooit in Nederland. Schaatsen was de grootste hobby van ieder kind en volwassene. En zij gingen nooit de deur uit zonder een boterham met…pindakaas. Met een dikke laag boter heerlijk genieten voordat de grote wedstrijd begon. En wat deden de vrouwen als zij niet lekker in hun vel zaten? Ongesteld of zomaar last van hun hormonen? Juist, zij aten een boterham met extra veel pindakaas. Een dag zonder pindakaas was een dag niet geleefd. Dan hoorde je er gewoonweg niet bij. En zonder dat smeuïge bruine smeersel was het al helemaal niet mogelijk om te winnen van je grootste concurrent op de ijsbaan.
Breda, 2015
Na een lange en zware nacht, dat ene wijntje had toch echt niet meer gehoeven, sta ik op om ontbijt te maken. Lekker gekookt eitje, verse jus, croissantje. Een angstig gevoel bekruipt me ineens. Nee, dit kan niet waar zijn. Ik zal het toch niet vergeten zijn? Wel dus. Snel kleed ik me om en ga als een haas naar de supermarkt. De caissière kijkt me verward aan, volgens mij ben ik vergeten mijn haren te kammen en mijn mascara zit nog op mijn wangen. Vandaar. Gehaast loop ik naar het vak en zie hem daar staan. Groots en niet te evenaren, de enige echte pindakaas van Calvé!
Met een brede glimlach ga ik naar de kassa, de vrouw voor mij kijkt me vragend aan. ‘In de wolken?’ ‘Ja’, antwoord ik, ‘dit is mijn grote liefde en je wordt er groot en sterk van!’
No Comments