Wifi in de jungle

Ik slaap gemiddeld 11 uur per nacht, heb het zo koud dat de verwarming aanstaat ‘s avonds en ik weet nu pas echt hoe een goede jetlag voelt. Maar aan de andere kant: zo vol energie na 15 dagen onderduiken in het zuiden van Thailand. Wat een bijzonder en onvergetelijk avontuur! Het is moeilijk om deze reis samen te vatten, maar toch ga ik mijn best doen. Hieronder een verslag van week 1 in het ‘land van de glimlach.’

Na het kennismaken met de groep op Schiphol stapten we al vrolijk kletsend het vliegtuig in. Een lange vlucht volgde met het meest vieze eten wat je maar kunt verzinnen: rijst, kip en cashewnoten in een heel vaag sausje. Dit zorgde voor de eerste buikkrampen en geen slaap, was dit een voorbode voor de rest van de vakantie? Gelukkig niet. Na een dag en een goede nacht in Ayutthaya met een bezoek aan de tempels en de volgende dag de beroemde brug aan de River Kwai vertrokken we naar de jungle in Kanchanaburi.

 

Een boot met flinke snelheid bracht ons langs de meest prachtige rotspartijen en dieren en na een half uur kwamen we aan bij het drijvende hotel de Jungle Rafts. Back to basic zonder elektriciteit maar mét wifi. Onze gids gaf aan dat we in deze jungle dichter bij elkaar zouden komen. Want buiten een primitief onderkomen en een grote hoeveelheid Singha biertjes heb je alleen elkaar. Hij had gelijk, we leerden elkaar beter kennen en vertelden voluit over ons leven maar vooral was het lachen, gieren en brullen.

Want in deze jungle bestonden geen zorgen en was mijn hoofd zo leeg dat ik niet eens diep kon nadenken. Met een zaklamp douchen en maar hopen dat er geen grote kakkerlak in je bed lag. In een stromende rivier springen met zwemvest aan en er echt voor waken om op tijd weer aan de kant te gaan, want anders was het hotel niet meer te bereiken. Een indrukwekkend bezoek aan de Hellfire Pass (de dodenspoorweg) en een audiotour door de beruchte kloof zorgden voor een moment van stilstaan. Na 2 nachten slapen onder de klamboe in houten bedden verlangden we toch naar iets meer luxe en vertrokken we naar de badplaats Hua Hin.

Daar trof ik een balzaal aan als hotelkamer. Wat een overgang en dit bed zou achteraf gezien het beste slapen van allemaal. Die avond aten we aan een lange tafel met uitzicht over zee en gingen we het nachtleven van Hua Hin ontdekken. Lady Boys, kinderen van nog geen 10 jaar die rozen verkochten en vooral veel live muziek. Dit maakte ook zeker weer indruk en de volgende dag was het languit op het strand liggen daarom ook meer dan welkom.

Nog 1 nacht in het kingsize bed en daarna reisden we door naar het provincie stadje Chumpon, dat duidelijk nog niet ontdekt is door het massatoerisme. De krekels zorgden voor een waar orkest en dit hotel was erg eenvoudig en vol beesten waardoor wij blij waren dat we er maar 1 nacht sliepen. Maar het prachtige strand en de heerlijke barbecue samen maakten veel goed. Officieel was het Koningsdag en na een proost op de koning gingen we op tijd naar bed, want we zouden de volgende ochtend al om 6.00 uur richting de boot vertrekken naar het eiland Koh Tao.

Zo wat een lang verhaal al, ik ga mijn laatste wasjes draaien en genieten van een stijgende temperatuur in Nederland. Volgende week het tweede gedeelte van mijn Thailand reis; de eilanden en Bangkok, fijn weekend!