Vijfenzestig kaarsjes

Mijn allerliefste pa werd dit weekend vijfenzestig jaar. Slingers, ballonnen, een jukebox en veel lekker eten. Het festijn was van vier tot negen, zodat de kleintjes ook mee konden genieten tot de laatste muzieknoten. Ondanks dat ik echt een avondmens ben moet ik eerlijk bekennen dat dit nog niet zo slecht verzonnen was. Want bier smaakt ook prima vanaf vieren en hoe fit kun je de volgende dag het bed uitspringen na zo’n lange winterslaap?

Vijfenzestig jaar, maar nog amper een rimpel te zien. Ik voel mij trots met zo’n knappe pa naast mij en weet dat ik altijd bij hem terecht kan. Ondanks de afstand Breda-Schijndel is hij eigenlijk altijd dichtbij. Genieten van de kleine dingen, blijven plakken na ieder feest en makkelijk vrienden maken. Ja, dat heb ik allemaal van hem. Maar ook het koppige en chaotische, maar ach dat maakt ons alleen maar speciaal.

Snel weer naar huis voor een potje kaarten in het tuinhuis met de bakplaat aan. Dan proosten we samen op nog minstens vijfendertig jaar!