Lieve Heer!

Wat doe je op een druilerige zondagmiddag hartje zomer? Op naar de bioscoop natuurlijk! Zodat het hartje vanzelf weer gevuld wordt met zonnestralen.

Dat lukt zeker bij de film Bon Dieu! Nog nooit het publiek zoveel horen lachen tijdens een film in Chassé Cinema (de cultbioscoop van Breda). Het verhaal in het kort: de Verneuil familie is een welgestelde katholieke familie met vier dochters. De eerste drie dochters zijn getrouwd met mannen van verschillende afkomst en  religies. De ouders zijn dan ook in hun nopjes als dochter nummer vier trouwt met een katholieke man. Maar is dat wel een nette Fransman? Al snel wordt in ieder geval duidelijk dat het met zoveel verschillende nationaliteiten nooit saai is aan de eettafel.

Helaas zorgen de recensies voor wat minder vrolijkheid,  deze film is tot nu toe behoorlijk afgekraakt. Te voorspelbare verhaallijn, flauwe grappen en er wordt zelfs een vergelijking gemaakt met de Meet the Parents films. Terwijl in mijn ogen juist die films flauw zijn.
Volledig onterecht als je het mij vraagt. Een pastoor die tijdens de biecht, in gesprek met een wanhopige moeder, op een Ipad een nieuw gewaad uitzoekt. Een labiele dochter die een zelfportret neerhangt bij haar ouders wat veel weg heeft van een spook; er is zeker nagedacht over het humoristische gedeelte. En het is een originele manier om de grote verschillen tussen mensen, waar en op welke manier dan ook in beeld te brengen.

Maar humor blijft persoonlijk. De verwachtingen van een film ook. Toch zijn de bezoekersaantallen in Frankrijk hoog, het is daar de grootste bioscoophit sinds Intouchables. Mocht je deze trouwens nog niet gezien hebben, schaam je en gaat dat zien.
Net zoals Bon Dieu!, laat het verstand thuis en zorg voor getrainde buikspieren.

C’est une bonne idée, n’est-ce pas?