Chillen op de Antillen

Helaas, dit is geen live verslag vanaf de Antillen. Maar wel een verhaal over het eiland dat ik na zeven jaar nog steeds niet vergeten ben: Curaçao.We waren jong en ons leventje stond zeker niet stil. Nog geen twee weken was ik begonnen met een nieuwe baan bij Easy Way en vertrok ik met goede vriendin V. naar de Antilliaanse zon.

Een lange vermoeiende vlucht met een tussenstop op Bonaire moesten we doormaken om in het paradijs terecht te komen. Bij aankomst stonden Antilliaanse mannen te zingen en gitaar te spelen terwijl er gegeten werd op het strand. Als prinsessen sliepen we in het Lions Dive & Beach resort, letterlijk aan het parelwitte strand.

Naast een bruin huidje werd ik erg blij van het tempo van de Antillianen. Niets moest en zeker niet snel, dat gevoel was de hele vakantie sterk aanwezig. Een half uur op je koffie wachten was echt geen uitzondering, want ja die ene collega had zich blijkbaar verslapen na het dansfeestje van afgelopen nacht. Slapen, dat deden en doen ze graag daar en niet alleen in bed. Ik ging snorkelen en we vertrokken met een boot met verder alleen duikers naar een prachtige plek om de vissen te bekijken. De kapitein drukte mij op het hart dat ik af en toe moest zwaaien als teken dat het goed ging in de diepe zee. Na zo’n tien minuten kwam ik boven en wilde ik mijn hand al omhoog steken toen ik zag dat hij in een diepe slaap verzonken was.

Het eiland heeft geen hoogseizoen, de temperatuur is iedere dag tropisch en goed. Een regenbui komt voor, maar al snel komt dan de zon weer door. Ik hoop dat jij een geldboompje hebt en ook een keer mag genieten van het heerlijke Curaçao. Tussen de palmbomen dansen met de voetjes in het zand, tot diep in de nacht.