Afgelopen vrijdag het geweldige duel tegen Spanje gekeken op een dakterras bij vrienden. Met mannen én vrouwen. Op zo’n avond wordt maar weer duidelijk dat mannen vrouwen nooit echt zullen begrijpen en andersom.
Het begon al vlak voor de wedstrijd. Jut en Jul keken een beachvolleybal wedstrijd en dronken het eerste biertje. En nog eentje. Ineens was het kwart voor negen en werden we door de mannen die gezweet hadden op het veld vriendelijk verzocht om als een gek naar het dakterras te fietsen. Maar we moesten echt nog plassen. En onze haren goed doen op de wc. Met twee hoofden op onweer fietsten wij vrolijk kletsend door een wel heel rustig Breda. Tien minuten te laat, valt best mee toch?
Vervolgens ontfermden de vrouwen zich over de toastjes die gesmeerd moesten worden, terwijl de mannen bijna in de tv zaten. ‘Hé waar heb jij die nieuwe broek gekocht? Hadden jullie die tafel ook al in het vorige huis?’ Het ene doelpunt na het andere volgde en eindelijk zaten wij ook in de wedstrijd. De mannen blij, wij blij.
Maar dan de nabeschouwing. Intussen werd de beamer erbij gehaald, zodat we het extra goed konden zien. Daar ontstond de belangrijkste discussie van de avond: is Arjen Robben nou lelijk of niet? Zijn neus is raar. Maar hij heeft wel een lieve uitstraling. Als hij lacht dan. Wel een beetje mager hoor. En door dat bruine gezicht krijgt hij een foute kop. Intussen praatten de mannen door over de kansen op het wereldkampioenschap en werden de laatste flesjes Jupiler opengemaakt.
Toch hoop ik dat we de volgende keer weer samen met de mannen kijken. Want wij kunnen toch niet zonder de uitleg van de regels en dat enorme enthousiasme na een eerste goal?
No Comments