Het grote afscheid

Lief Facebook,

Het waren zes fantastische jaren. Lief en leed deelden wij met elkaar en niets was teveel voor jou. Vanaf de eerste post over ‘hoe werkt dit eigenlijk?’ tot mijn verslag over de laatste zomerse barbecue inclusief foto’s, het was allemaal in één woord geweldig. En niet te vergeten al die felicitaties voor iedere verjaardag, jeetje ik heb mij nog nooit zo jarig gevoeld. Alsof er een warme deken over mij heen werd geslagen in iedere donkere januari maand.

Maar het laatste jaar voelde ik dat wij uit elkaar groeiden. Een paar van mijn Facebook vrienden begonnen niet dagelijks maar zelfs ieder uur zaken te posten. Het eerste tandje van de kleine of het verslag van een uitbundige stapavond. Zelfs iemand die uitgebreid beschreef hoe zijn operatie aan zijn knie was verlopen.
Mijn aandacht verslapte en ik kroop een beetje in mijn schulp. Gecombineerd met mijn Sherlock verleden was het echt tijd om deze stap te zetten. Anders zou ik verdwalen in alle verhalen van anderen en niet meer in mijn eigen fijne leventje geloven.

Ik hoop dat je begrip hebt voor mijn besluit en mij niets gaat verwijten. Mocht je ons contact missen, klop dan even aan bij jouw broertje Twitter. Daar ben je altijd welkom onder de naam Kareentje. Wie weet tot ziens.

Lieve groeten,

Kareen