persoonlijk

Geluk met een grote G

 

Ze zeggen vaak dat geluk in de kleine dingen zit. Hoe kan het dan dat de liefde voor je kind zo groots voelt? Zesentwintig september tweeduizendtwintig zijn wij de apetrotse ouders geworden van onze zoon Idris. Na een bevalling van negenentwintig uur (valt best mee toch…) wisten we ein-de-lijk wie er negen maanden lang in mijn buik woonde.

Romper stress
Het is liefde op het eerste gezicht . Zelfs als hij midden in de nacht hard huilt om zijn flesje. Als hij met al z’n kracht vecht als ik een mooie maar oh zo onhandige romper aan wil doen. Als hij krampjes heeft en daardoor niet wil en kan slapen. Het maakt me niets uit, hij hoort bij ons alsof het altijd al zo geweest is.

Kraamvisites
Door de coronapandemie staan de kraamvisites op een laag pitje. De vele berichten, kaarten en cadeautjes via de post maken het minder erg. Het geeft ons bovendien extra tijd om te wandelen, te badderen en ieder sprongetje dat hij maakt heel bewust mee te maken. Wat een verhaal hoort hij later over zijn geboortejaar tweeduizendtwintig.

De naam
En dan heb je dus negen maanden de tijd om een naam te verzinnen. We wilden geen alledaagse naam en dat is gelukt! Bijna dagelijks hoor ik de vraag Hoe komen jullie aan de naam Idris?  Een paar jaar geleden bezochten we een film met acteur Idris Elba. Na de twintig weken echo hakten we de knoop door, onze zoon krijgt de voornaam van deze stoere acteur.

Bij het maken van het geboortekaartje zochten we de betekenis op:

Idris is een Keltische jongensnaam. Het betekent `vurig`.

Wat denk jij, hebben we de juiste keuze qua naam gemaakt? 😉

3 november 2020
voeding & gezondheid

Flierefluiten

 

Als kind stond ik er niet bij stil dat het buitenleven zo gezond is. Alsof ik ook maar één seconde moest nadenken over de vraag of ik buiten wilde spelen met onze buurjongens. Buitenspelen was vanzelfsprekend en voor je het wist werd je naar binnen geroepen voor het avondeten. Om na het avondeten de crossfiets nog even te pakken voor een wedstrijdje wie het eerst aan de andere kant van het dorp was. 

Boontjes plukken
Dan de logeerpartijtjes bij opa en oma op de boerderij net buiten ons dorp Schijndel. Dat gevoel na een lange dag buiten zijn tussen de koeien en poezen…heerlijk! Boontjes plukken in het veld en stiekem snoepen van de aardbeien planten. Opa helpen met plantjes verspenen in de kas met de radio hard aan. Met rode wangen aan het einde van de dag uitgeput op de bank nog even kletsen voor het slapen gaan. Als een blok in slaap vallen in het grote krakende bed met de geur van de dikke gebreide sprei van oma. 

Netflix is je beste vriend
Waar zijn we dat kwijtgeraakt? We zitten uren binnen de zoveelste Netfix serie te kijken of via de telefoon te ‘kletsen’. De social media kanalen en het nieuws blijven we tot laat checken, om vervolgens overprikkeld en met vierkante ogen naar bed te gaan. Ik zie te weinig kinderen spelen op straat. Hoe leven zij zich uit als het leven zich vooral binnen afspeelt? Zorgwekkend, als je denkt aan de gevolgen zoals bijziendheid, een verkeerde houding en een te vol hoofd. Dit alles door een lange schermtijd en een gebrek aan buitenlucht.

Nu naar buiten
Buiten zijn samen, zonder je te hoeven vervelen. Flierefuiten op straat, in het bos of gewoon in je eigen tuin urenlang tafelen. Het is tijd om dat weer volle bak terug te brengen in ons leven, dan leef je echt in het hier en nu. 
Doe je mee? 

2 september 2020
reizen & uitstapjes

Ik wil hier 100 dagen blijven

De kans was klein dat we dit jaar de tent van zolder zouden halen. Met het ronddwalende coronavirus én het derde trimester van de zwangerschap in aantocht leek het geen goed idee. Totdat de maatregelen op campings sneller dan verwacht versoepeld werden. Groen licht. Ach, en slapen op een luchtbed met een dikke buik, er zijn ergere dingen te bedenken toch? Want een jaar niet kamperen, is een jaar niet geleefd!

Domaine du Bocq
Bij aankomst op de camping in Purnode zie ik twee blije meisjes bij de caravan staan, de nichtjes zijn er al. Het is bekend terrein voor mijn zus (en mij), want Domaine du Bocq is dit jaar overgenomen door haar vorige werkgever Rocks ‘n Rivers. Bij heel wat groepen heeft zij hier in de Belgische Ardennen de outdoor activiteiten begeleid. We sliepen regelmatig met familie of vrienden in het voormalige spoorweghotel van Purnode. Loop je vanaf daar naar beneden, dan ben je direct in de grote vallei van de camping. Onze tent staat lekker ruim op het groene bosveld met de hoge bomen. Door het geluid van de stromende rivier raak je zo ontspannen. Een kleine drie uur rijden en het voelt als een vakantie ver van huis.

 

 

Vuurtje stoken
De stoelen staan in een kring, het vuurtje is aan en de bierflessen en chipszakken gaan open. Ik zie voor het eerst in m’n leven vuurvliegjes; wat een feest dat we hier mogen zijn. Na het vele thuiszitten en weinig mensen zien is het een verademing om samen te kamperen. Het jongste nichtje roept Ik wil hier 100 dagen blijven en geef haar eens ongelijk. Je kan hier wandelen, mountainbiken, kanoën, bergbeklimmen, abseilen of als zwangere vrouw: hangen op de camping met een ice tea en slappe praat.

Wat gaan we doen? 
De zaterdag begint met een ontbijt en het maken van geen enkel plan. Gevolgd door een koffie met appeltaart bij het restaurant en voor wie wil een wandeling. Vriendlief duikt de bergen in en de rest blijft bij de caravan voor spelletjes. Een vaag plan ontstaat over een avondwandeling naar de grotten. Het blijft bij een plan, want vanaf de middag zitten we uren in het restaurant te kletsen. Ach, de grotten zien we een andere keer wel, marshmallows eten bij het vuur is net zo bijzonder! Die nacht slapen we vast en geven de vogels om 5.00 uur een groots concert bij de tent.

Terug naar de bewoonde wereld
Bij de douches en wc’s heb je lekker veel ruimte, verder staan we niet zo stil bij het coronavirus. De 1,5 meter afstand zit goed ingeprent bij de camping gasten en het personeel draagt mondkapjes in het restaurant. Deze drie dagen voelen als een week, met tegenzin pakken we de boel in om terug naar de bewoonde wereld te gaan. De groene vallei laten we langzaam achter ons, tot volgend jaar!

29 juni 2020
schrijven, stukje psychologie

De 6 struggles van het thuiswerken

Daar zit je dan aan de eettafel in je eentje achter de laptop. Door de coranocrisis werken veel mensen (gedwongen) thuis. Normaal zit je gezellig op kantoor met collega’s of op een flexwerkplek met andere ondernemers. Wat-een-enorme-verandering! De deuren gaan nu langzaam weer open van kantoren en Seats2meet locaties. Het advies blijft wel om zoveel mogelijk thuis te werken zolang het virus ronddwaalt. Ben je al stapelgek geworden van het thuiswerken of valt het mee? Ik ben benieuwd!

Hieronder de 6 struggles die je kunt ervaren bij het thuiswerken, inclusief tips om het draaglijker te maken.

1.Verleiding
De verleiding om alles te doen wat niet met werken te maken heeft. Ofwel afleiding zoeken in het huishouden, privé videobellen, scrollen op social media, post uit de brievenbus halen en ga zo maar door. Dé oplossing is om je hele huis leeg te halen, behalve je eettafel, het koffiezetapparaat en de laptop. Dat gaat je misschien wat ver hè, laten we beginnen met een planning. Deze planning maak je aan het begin van de dag en is geheel gericht op werk. Stel niet te hoge doelen, zet er alleen op wat voor vandaag haalbaar is. Heb je tijd over tussendoor en wil je even de benen streken, dan is een kleine huishoudelijke taak toegestaan. Nog beter is het om een wandeling te maken in de frisse lucht, je hoofd is daarna weer leeg om verder te werken. Het videobellen doe je tijdens de koffiepauze of na de werkdag. Je voldane gevoel zal aan het einde van de dag groot zijn!

 

 

2.Het huishouden
Dat huishouden is de moeite waard om als apart punt te bespreken. Want waarom wil je het huis schoon en opgeruimd hebben als er amper iemand op bezoek komt? Hoeveel mensen heb je gezien in je huis vanaf de uitbraak van het coronavirus? Denk daar maar eens even goed over na…

3.Waar blijven die opdrachten?
Veel ondernemers hebben minder opdrachten door de crisis en dat geeft onrust. De financiële steun van de overheid neemt wat stress weg, maar hoe vang je het gemis op van wat je het allerliefst doet? Zelf ben ik meer gaan schrijven, zonder er meteen geld aan te verdienen. Ik heb het idee uitgewerkt voor een boek over het buitenleven, schrijf in een dagboek en blog vaker. Ik denk na over de tijd na m’n zwangerschapsverlof en zet op papier waar ik dan wil staan. Het moet blijven stromen in je onderneming, dan komen er vanzelf nieuwe opdrachten op je pad!

4.Vervelende buren
De klussende, lawaaierige of -zonder tussenpauze- kletsende buren. De irritaties lopen af en toe hoog op, welke gek is er nu weer aan het boren? Waarom moet ik iedere zin horen van het telefoongesprek van de buurvrouw? Als daar boetes voor zouden bestaan…Ik heb geleerd om te gaan wandelen bij aanhoudende herrie. Is het daarna nog niet over dan werk ik met een muziekje op de achtergrond. Het heeft geen zin om je dag te laten verpesten door de herrie van een ander.

5.Samenscholen
De zomerse temperaturen kunnen verleidelijk zijn om naar het park of het water te gaan. Op 1,5 meter afstand kun je in de zon lekker kletsen met elkaar. Voor je het weet ben je uren verder en stapelt het werk zich op. Het is beter om in het weekend (vooruit, de vrijdagmiddag hoort daar ook bij) of in de avonden af te spreken. Dan is het extra verdiend na het harde werken in je eentje.

6.Blijven liggen
5…4…3…2…1…en je bed uit! Je hoeft niet te reizen naar je werk en dan ligt het snoozen voor de hand. Doe maar niet! Sta op tijd op en proef even de buitenlucht voordat je aan het werk gaat. De eerste koffie aan je bureau smaakt extra lekker en voor je het weet is je eerste taak klaar.

 

27 mei 2020
stukje psychologie, voeding & gezondheid

Wat het coronavirus ons leert

Buiten schijnt de zon en normaal zou je dag dan niet meer stuk kunnen. Behalve nu, het coronavirus treft iedereen en zet de prille lente in de schaduw. Ik kan niet geloven hoe snel het virus zo’n enorme invloed heeft gekregen wereldwijd. Ik voel mee met de kwetsbare groep en steek kaarsjes aan voor een snelle rem op deze pandemie. Hoe erg het ook is, het coronavirus schudt ons naast alle ellende ook wakker!

Het klimaat
In Venetië mogen er geen boten meer in de kanalen varen en zien ze de vissen zwemmen in helder water. De luchten boven Wuhan in China zijn veel schoner volgens satellietbeelden van de NASA. Het thuiswerken is ineens geen probleem meer voor veel bedrijven, waardoor we de files gedag zeggen. Waarom hebben we dat niet eerder ingezien? Moet het echt zo uit de hand lopen voordat er actie komt? Blijkbaar wel.

Sociale contacten
Als ondernemer werk ik al dagen thuis, terwijl ik normaal zo’n 3 dagen in de week bij Seats2meet Den Bosch zit met mijn laptop. Wat mis ik de praatjes en gezelligheid daar! In plaats daarvan FaceTime ik met mijn nichtjes en als vriendlief thuiskomt klets ik de oren van z’n kop. Met de familie bidden we dat ons kampeeravontuur met Hemelvaart door kan gaan. Het is niet anders, want de gezondheid van de oudere en minder gezonde mensen staat voorop. Het leert me om extra dankbaar te zijn voor alle lieve mensen om me heen.

Liefde wint altijd van angst
Ben je bang om ziek te worden? Of pieker je je suf over werk dat afneemt? Het is normaal, iedereen loopt met vragen en angsten rond. Het dwingt je om de controle los te laten en te vertrouwen op betere tijden. Ik haal de positiviteit uit wandelen in de natuur, te kijken naar wat ik wel kan doen qua werk en voor het slapen gaan schrijf ik het even van me af.

Hoe kijken we hier later op terug? Eén ding hoop ik wel: dat we ook na deze crisis goed voor het klimaat en voor elkaar blijven zorgen.
Pas goed op jezelf en je gezondheid!♥

 

17 maart 2020